Death love

Hoofdstuk 23

POV Grace

Ik kijk om en zie niks. Als ik weer in de spiegel kijk zie ik hem wel. Hij loopt langzaam dichterbij. Ik kijk nog is om, maar zie hem echt niet.

'Ethan?' vraag ik zacht en hij glimlacht. 'Grace' zegt hij zacht en hij staat naast me. Ik zie dat hij zijn hand op mijn schouder legt en ik voel het ook.

Hij blijft nog steeds onzichtbaar. Ik kijk in de spiegel en leg voorzichtig mijn hand op zijn wang. Ik voel hem wel en glimlach zacht.

'W-wat doe je hier?' vraag ik zacht en trek mijn hand terug. 'Het spijt me. Ik wou je niet terug brengen naar aarde, maar ik zou je pijn doen als je hier bleef. Ik dacht dat je terug wou en niet bij me zou zijn' zegt hij en pakt mijn hand vast.

'Ethan ik' ik kom niet verder. 'Grace, met we praat je?' hoor ik vanaf de gang en mijn moeder komt binnen. 'Gaat het?' vraagt ze als ze mijn tranen ziet.

Ik kijk in de spiegel en zie Ethan niet meer. Voorzichtig knik ik en mijn moeder loopt naar me toe. Ze trekt me in een stevige knuffel en ik barst dan helemaal.

'Wat is er meisje?' vraagt ze bezorgd en neemt me mee naar mijn kamer.

POV Ethan

Ik loop Grace en haar moeder achterna naar een kamer. Hij is mooi ingericht, maar veel te licht.

Ik breek als ik Grace zo zie huilen. Ze heeft zo veel verdriet. Ik vind het vreselijk en wil het liefst naar haar toe gaan. Ik kan dit niet doen als haar moeder erbij is.

Ook lullig. Is je dochter opgestaan uit de dood. Zit je haar te troosten en komt ineens de duivel de kamer instappen.

Ik ben onzichtbaar voor hun. Ook in de spiegel kunnen ze me nu niet zien. Ik ben door de spiegel heen gegaan en gebruik één van mijn krachten. Onzichtbaarheid.

'Wat is er toch lieverd. Waarom ben je zo verdrietig?' vraagt de vrouw. Grace kijkt haar aan. 'Je zou het niet begrijpen' zegt ze zacht. 'Dat hoeft ook niet. Je moet je hart luchten' zegt de vrouw troostend.

'Ik wil terug' zegt Grace zacht en er verschijnt automatisch een glimlach op mijn gezicht. 'Terug waarheen?' vraagt de vrouw. 'Naar Ethan en Asha en Daisy' zegt ze en ik sta op. Ik ga naast Grace zitten en zucht.

'Kom maar' zegt de moeder en trekt haar steviger in een knuffel. Ze wiegt haar troostend heen en weer. Niet veel later stopt ze en trekken ze terug.

'Ga maar slapen lieverd. Denk gewoon aan overmorgen. Dan ben je jarig' zegt ze glimlachend en Grace knikt zacht.

Grace gaat liggen en kijkt haar moeder aan. 'Welterusten lieverd' zegt ze. 'Welterusten mam' zegt Grace zacht.

De vrouw loopt weg en ik zie dat Grace haar ogen voorzichtig sluit. Ik ga weer op de stoel zitten en kijk naar haar.

Haar blonde haren liggen over het hele kussen verspreidt. Ze ligt op haar zij en kijkt mijn kant uit. Haar prachtige blauwe ogen die helderde leken door haar rode ogen, worden bedekt. Haar lippen, die ik tegen de mijne heb gevoeld, staan een beetje open.

Ik zou uren naar haar kunnen kijken, maar dan voel ik me een beetje pedo. Ik hoor een piepje afgaan en zie dat ik word opgeroepen. Ik was ook gelijk nadat ik haar had gered, van mijn eigen stomme fout, naar huis gevlogen en naar de spiegelkamer.

Ik zucht en loop naar Grace. Ik druk een kus op haar hoofd en ga naar de spiegel, waar ik doorheen stap.

Ik ga de kamer uit en zie mijn ouders en zus bij mijn deur staan. Ik zet mijn emotieloze masker op en kijk ze aan.