23:37 [SHQIP - ON HOLD]

9. Bittersweet Dream

Nancy's P.O.V

Kthehem ne shtepi me nje mix mendimesh dhe pyetjesh qe akoma i kam te papergjigjura. Domethene une... jam dreamwalker? Person qe i ndjen enderrat? Me personin qe kam lidhjen me te forte? Se me ka dale Lucas shpesh s'do te thote se eshte ai.. Apo eshte? Aishh jam shume lemshhh! 

Pershendetem me mamin dhe babin dhe shkoj drejt e ne dhome per te veshur dicka te rehatshme dhe per te ngrene dreken aq te shijshme qe ishte pergatitur. Ulem ne tavoline dhe dreka shkon si nje interviste, meqenese prinderit e mir rrallehere i gjej ne shtepi dhe keshtu me pyesnin per cdo gje rreth shkolles. Nuk kisha shume uri te them te drejten. Me pas, meqe kisha goxha kohe te lire per te kaluar, mendova te shikoj ndonje nga K-dramat e mia qe i kisha te listuara ne nje bllok. Keshtu vendosa te shoh Suits. Qekur kisha hyre ne shtepine e re nuk e kisha bere sefte dhe keshtu kalova disa ore duke e pare brenda dites. Okej mund te habiteni sa te doni por per mua nuk jane asgje 16 episode brenda dites, doja te nisja edhe nje kdrame tjeter por e pashe se po perendonte dhe me duhet te mbaroja disa detyra te shkurtra per neser. Mora nga kuzhina disa fruta dhe bera cajin pa te cilin nuk rri dot. Shkova ne dhome dhe le te filloje lemshi dhe shperhapja e librave ne te kater cepat e tavolines!

Tashme ishte mbremje dhe pas gjithe detyrave po veshtroja ate nate aq te paster dhe te bukur. Ishte shume qetesi, por ishte e embel, jo mbytese. Megjithese gjerat e mira shijohen shume shkurt. Me vjen nje mesazh i pazakonte nga Katerina. Epo, te pakten numrin e telefonit e ka akoma.

Neser do te filloj periudhen e stazhit dhe gjeje ku me kane cuar... te shkolla jote! Do te jap lenden e Gjeografise bashke me mesuesen tende te vitit te dyte! Takohemi neser! " Sikur ta dija qe do te vinte ne shkollen time. Epo, te pakten nuk po me ecen keq shkolla nga ana shoqerore.

Nuk e dija qe koha kishte kaluar aq shume dhe shenonte 23:37. Ne moment hapa telefonin drejt blogut te tij sikur te isha e telekomanduar cdo nate ne ate ore per ta hapur. Aty gjendej nje fotografi e tij, bardhe e zi dhe ne te shkruhej dicka shume e bukur, dicka qe me beri te mendoja dhe ta veshtroja te fotografi me shume se nje shikim te shpejte. 

Por se kuptova dot qellimin e ketij postimi. Mendoj ta pyes neser Lucas te klubi ose ne klase... Eh? Jo jo nuk do t'i them, do ta gjej vete! Duke menduar kaq shume per kete, gjumi me kaploi plotesisht, ndonese nuk me vinte aspak gjume.

E gjeta veten krejt papritur ne klase. Kthej koken dhe pas bankes sime dhe cuditerisht e shoh ate te ulur aty, ne pozicionin e perhershem, me syte e tij te lodhur drejt dritares. Dukej shume i merzitur. Ngriti njehere shikimin drejt meje dhe me veshtronte gjith trishtim. Dukej shume i pashprese, ajo pamje ishte therese. Ishte nje pamje qe nuk mund ta shikoja... Krejt i vetem, ktheu perseri koken nga dritarja, po shikonte agimin me rrezet e diellit qe vinin nga xhami i dritareve mbi fytyren e tij, te cilat ndriconin nje pike loti qe i rrodhi ngadale ne cep te buzes. Me nje buzeqeshje te lehte fill pas kesaj. Levizi buzet... Qetesisht dhe tha dy fjale qe s'arrita t'i degjoja... Ktheu veshtrimin nga une dhe me tha: "Me fal... Mos u merzit me mua" me nje buzeqeshje paqesore dhe lote ne sy. Ne ato momente u perfshiva nga lotet per shkak te pamjes... U ngrita, ne menyre instiktive dhe e perqafova, fort, shume fort. M'u duk sikur po bashkoja pjeseza te thyera te tij... U gezova pasi ndjeva qe po ngrohej... Ne ato momente ndjej qe terhiqet pak dhe me puth ne faqe. Ishte thjesht dicka qe nuk mund te pershkruhej, nje levizje qe te bllokonte dhe mendja thjesht mpihej. Ai moment m'u duk sikur zgjati nje infinit. Nuk doja te largohesha ne ato momente nga ai. Por papritur u cua nga banka dhe ngadale me zbardhet pamja nga nje drite e forte dhe verbuese...

Ngrihem e trembur. E gjithe fytyra ishte e djersitur dhe ato fijet e vogla te flokeve me ishin ngjitur. Ishte shume... reale. Pashe telefonin dhe shenonte 7 pa njecerek. Te pakten nuk isha shume vone per t'u bere gati dhe per te kapur autobusin e shkolles ne oren 7 e 20. Ne ate moment gjeja e pare qe doja ishte nje dush. Me pas vesha uniformen, regullova gjerat perreth dhomes se gjumit dhe papritur gjej lulen, tashme te thare, nga enderra e pare. Buzeqesha lehte dhe e vura ne xhepin e majte te xhaketes. U ndjeva ndryshe sot... shume entuziaste sikur te ishte perseri dita e pare e shkolles. Zemra me rrihte fort sa cdo rrahje ndihej ne te gjithe trupin dhe po ma perpinte. Sot ndihesha vertet ndryshe... por erdhe shume nervoze. Keto gjera i mendoja teksa hengra nje kek dhe piva lengun qe me kishte pergatitur mami. Vesha atletet dhe me canten e varur ne njerin krahe dola nga shtepia per te kapur autobuzin. Dua te flas shume me te sot. Vetem nese frika nuk e kapercen entuziazmin qe kam. Gjendesha ne dileme, do te arrija t'i flisja shkoqur sic kam bere deri tani?

-------------------------------

"Muri i vetem midis xhelozise dhe lumturise perbehet nga besimi dhe dashuria. Koha eshte ajo qe ben ndryshimin."

Nancyn e kemi ne nje rollercoaster mendimesh e ndjenjash. Si mendoni ju, do te arrije ta zgjidhe te gjithe kete lemsh?

Pershendetje lexues te dashurrr! Si ju duket historia deri tani? Do te donim te degjonim te gjithe komentet dhe kritikat tuaja! Jeni te mrekullueshem dhe faleminderit per mbeshtetjen tuaj :)

Lexim te kendshem!

KejsiGerdeci & DeadlyStrider