Loving you is like SUICIDE

CHAPTER 15

I dedicate this to me para partey! partey!...xD wala pala akong dedication sa story kong ito..

anyways...

enjoy reading :))

>>>>

PACK!

Ouch! That hurts! He just slap me right in my face. This is the second time that someone did that to me first my father and now my so called husband.

"YOU ARE THE WORST WIFE IN THE WHOLE WORLD!" he shouted at me.

Hindi na ako nagsalita pa. Ano pa ba ang maipaglalaban ko? Hindi naman niya ako pinaniniwalaan. Lahat ng sinasabi ko sa kanya ay parang walang saysay. Hindi ko na napigilan ang mga luha ko.

Masakit ang sinampal niya sa akin pero mas masakit ang nararamdaman ng puso ko ngayon. Durog na durog na ito dahil sa mga salitang lumalabas sa bibig nito.

"GUSTO MO BANG MAPAHIYA?! MAY ASAWA KA NA TAPOS KUNG MAKIPAGLANDIAN KA? SA LABAS PA?!"

Those words made me furious. Was I flirting? Ni nga makipagholding hands di ko magawa sa ibang lalaki makipaghalikan pa kaya? I wiped my tears and look at him. I inhaled and exhaled then smiled bitterly at him.

"Oh really? Dapat sarili mo ata kinakausap mo eh, right? And also alam ba nila na kasal tayo? Diba sabi mo dapat walang nakakaalam or is it just because your jealous of Kendran? Huwag kang mag-alala hindi ko siya papatulan hindi kagaya mo na lahat na ata ng babae ay pinatulan mo na!" I said at lumabas na ng porche niya. Bahala na siya dyan basta nasabi ko na lahat ng gusto kong sabihin.

Tumakbo ako sa main building ng University at hinanap ang CR hindi naman ako nahirapan kasi may mga sign na tinuturo kung nasaan ang CR.

I went inside. I look at my face on the mirror. My eyes are puffy again. I calmed myself at nilabas ang pulbo sa may bag ko. I don't really do make-up so i just powdered my face nakakahiya naman kung sa entrance exam namin ang haggard ng itsura ko.

I looked for the room kung saan ako naka-assign para sa exam.

D1007. This means 10th floor yung room ko. I took the elevator kaysa naman maghagdanan pa ako eh ang layo layo mapapagod lang ako.

I waited for the elevator kasi nasa ground floor pa ito.

Ting! The elevator opened.

"Kai?!" gulat na sabi ko. Dito din siya?

He teased me "Daly! We meet again ha? destiny? Or was it called fate?"

"Andami mo talagang alam!" natatawang sabi ko.

"Ganyan talaga, magaling ako kaya madami akong alam" He smiled.

Pumasok na ako sa elevator. "Fine fine! ikaw na ang KAIgaling!"

Bigla niya akong inakbayan na ikinagulat ko. "Close tayo?"

"Close naman na tayo oh! Magkadikit na tayo ah!"

"Baliw ka talagang lalaki ka!"

"Baliw sayo?"

Kakainis talaga itong lalaking ito palagi niya akong pinagtritripan pero well atleast nakakagaan ng loob kasi hindi ko masyadong iniisip ang mga problema ko.

"Kinilig ka no?"

"Kinilig ka jan! Hindi ah! Ang kapal ng mukha mo!"

"Ayiiieee!"

"Ughh shut up!" natatawang sambit ko.

"Kini-"

Ting!