7.Bölüm

176 12 0
                                    

          Ayça dan.....
Tüm dersler bitip okulun bitiş zili çaldı ama bu gün ne matematik ne fizik ne de diğer dersler bana hiç bir şey anlam vermeden geçti.
-Hadi Ayça Sinem ve Merveyle sinemaya gidicez sende gel bugün çok dalgısın zaten biraz kafan dağılır.
 - Hangi filme gidiceksiniz.
   -Korku seansı adında bir film gelmiş ona gidicez.
Bu gün yaşadığım korku bana yeter diye düşündüm, başka bir heyecanı kaldırabileceğimi sanmıyordum.  
-Yok Burcu siz gidin ben öyle filmleri izlemeyi sevmiyorum
Zaten benim hayatım bir korku filmi diyemedim. Ayetel Kürsi yi okuyarak evin yolunu tuttum. Eve giderken uzun yolu tercih ettim. Kısa olan yol uzun bir derenin yanından köprüyle birleşip geçiyordu ve ben tek başıma o yolu kullanmaya hep korkuyordum. Bizim evin önünde de bir dere var köprüden geçip bahçemize ulaşıyorum ve oralarının onların evi olduğunu biliyorum. Bismillahirramanirrahim diyerek içeri girdim. Annemin yaptığı mis gibi kurufasülye yemeğinin kokusunu duyunca karnımın acıktığını anladım. Kapıyı açar açmaz kardeşim ablam diye koşarak bana sarıldı. Bende sevimli minnoş kardeşimi kucağıma alarak yanağına bir öpücük kondurdum. Mutfağa geçip annemin sırtından sarılıp nasılmış benim kraliçem dedim. Annemde bana gülümseyerek
-İyiyim prensesim sen nasılsın dedi.
-İyiyim annecim senin mis gibi yaptığın yemek kokularını duyunca daha iyi oldum.
 -Babanda birazdan gelir ben sofrayı hazırlayayım hadi sen üzerini değişte bize güzel bir salata yap.
-Tamam annecim diyip odama geçtim. Üzerimi değiştirip tekrar mutfağa döndüm. Soğanları doğrarken gözlerim yaşarmaya başladı, bir taraftan bu gün yaşadıklarımı düşününce gözlerimden gerçek göz yaşları akmaya başladı. Annem bu halimi görünce
-İstersen ben doğrayayım kızım dedi.
-Sorun değil annecim ben doğrarım ve sonra can alıcı soruyu sordu bana
-Kızım bu gün  günün nasıl geçti.
Boğazıma bir yumru oturdu sanki yalandan iyi geçti annecim demeye çalışırken bir anda hıçkırıklara boğuldum.
Annem ne olduğunu anlmaya çalışırken telaşla yüzüme baktı. Yemek masasının önündeki sandalyeyi çekip gel otur yavrum ve bana ne olduğunu anlat dedi ve diğer sandelyeyide çekip kendisi oturdu.
Ben ağlamaktan konuşamıyordum. Tekrar sorarak
-Yavrum okuldamı birşey oldu. Sınavlarından kötü bir notmu aldın?
Ben nasıl anlatacağımı bilmiyordum ve hala korkuyordum.
Anne bugün dedim kapı açıldı ve babam geldi. Elinde bir poşet çilek ve bir poşet muz vardı.
  Göz yaşlarımı silerek hoş geldin babacım diyip boynuna sarıldım.
Hoş bulduk kızım diyip
- Bu halin ne yavrum niye ağlıyorsun sen bakim, annem
 -Ben de sordum şimdi ama daha anlatmadı.
-Bunları daha sonra konuşsak şimdi benim için anatması zor
Onlarda daha fazla üstelemedi minik kardeşim izlediği çizgi film bitti diye koşarak yanımıza geldi. Annem yarım kalan salatayı yapmayı tamamladı ve beraber sofraya oturduk...

Sessiz ÇığlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin