Bugün ağabeyim İvan ile birlikteyim.O yanımdayken neredeyse biri hakkında hiiçbirşey beni ilgilendirmiyor.Nedense bana hep korkmuş bir şekilde bakıyor ve bu beni deli ediyor.
-Ağabey!
Korkulu bir şekilde bana baktı
-E-evet?
-Evlenelim
-Olmaz
-Neden?Yoksa...Başka biriyle mi ilgileniyorsun?
-Hayır
-İsmini söyle!
-Hayır ilgilenmiyorum
-Tamam.Benimle evlen
Nedense bu soruyu ne zaman sorsam her zaman bana korkulu bir bakış atar ve kelimeleri kekeleyerek söyler.Eğer başka bir kızla birlikte evlenirse o kızın düğününde kendisinin öldürürüm.Kendi bağırsakları ile mi boğsaydım yoksa direk olarak öldürsemiydim?Telefonun çalmasıyla birden irkildim.Büyük ihtimal Alfred arıyordu.Onu tamamen unutmuştum.Telefenu açtım ve haklıydım.
-Evet?
-İstediğin birşey var mı?
-Hayır şu anda birşey yok.Olursa ararım.
-Tamam
Telefonu kapattıktan sonra ağabeyimi kapıdan çıkarken gördüm.Hemen peşinden gittim.Nereye gittiğini sordum.İşinin olduğunu söyledi.Keşke beni ağabeyimden ayıran piçler olmasaydı.Onlardan kurtulmam lazımdı.Aklıma bir şey geldi Alfred'ı kullanarak ağabeyimi benden ayıran kişiyi bulup öldürecektim.Telefonumu alıp Alfred'ı aradım.
-Evet?
-Beni İvan'a götür.
-Neden?Kendin gidemiyor musun?
-Hayır gidiyorum.Ama bir konuda yardıma ihtiyacım var.
-Hangi konuda?
-Şu anda İvan'ın kimle olduğunu öğrenmem gerekiyor.
-Neden aramıyorsun?
-Muhtemelen yanında kimsenin olmadığını söyler.
-Tamam sana ne dedi?
-"İşim var"
-Çalışma odasına baskın yap.İşi varsa çalışma odasındadır.
Denemeye değer bir fikirdi.Sessizce İvan'ın çalışma odasına doğru yöneldim.Kapıyı hızlıca açtım.Rahatladım.Arkasına döndü.Yüzünde her zaman ki gibi biri gülümseme vardı.
-Natalia.Ne zamandan beri buradasın?
-Az önce geldim.O bilgisayarın içinde aşırı önemli belgeler var mı?
-Hayır.
Bıçağımı çıkartıp bilgisayara sapladım.İvan korkmuş görünüyordu.Nedenim onu korkutmak değildi ama o bilgisayarı kırılmasından memnundum
-Ağabey bizi ayıran o bilgisayardan kurtuldum.Şimdi evlenelim!
-O-odana g-geri dön.
Odama geri dönmeye hiç niyetim yoktu.Tek istediğim onunla beraber olmaktı.
-Çay içmek ister misin?
-Olur.
Çayımı yudumlarken bir yandanda İvan'a bakıyordum.Saat 14.00'a geliyordu.Bu çay işinden sonra İvan'a sinemaya gitmeyi teklif ettim.Alfred'ı da çağırdım buradaki neden:Alfred ilgi görmeye bayılan biriydi hiç kimse ona ilgi göstermezse sinir olur diye düşündüm.Film boyunca sıkıntıdan patladı.Hatta kendini patlatıcağı zanettim.Film 3 saatlik bir romantizm filmiydi.Sinema bittikten sonra ağabeyim işinin olduğunu ve gitmek zorunda kaldığını söyledi.İlk başta teredüt ettim ama sonra onayladım.Bu arada Alfred ile başbaşa kaldık.Bana dönerek "Hey dondurma yiyelim mi?" diye sordu.Hava sıcaktı. Dondurma iyi gelebilirdi.Onayladım.Dondurmayı aldık.Arkamızdan bir kız sesi geldi "Alfreed!".Arkasına döndü."A!Charlee?".Bu kız nereden çıkmıştı?Kızın açık kumral bukle bukle saçları ve ela gözleri vardı.Ela gözlerini bana çevirdi,şaşkın şaşkın baktı.Alfred'a dönerek "Bu kız kim?Sevgilin mi?" diye sordu.Alfred birden irkildi."Hayır.Arkadaşım Natalia.Natalia bu da Charlee".Charlee bana dönerek sinir bozucu bir bakış attı.Bu kıza uyuz olmuştum.Kıza bakarak "Tanışığımıza memnun oldum ." dedim."Bende" dedi.Nedense bu kıza söndürülemeyen bir nefret ile bağlanmıştım.Onun da bana sinir olduğu her halinden belli olabiliyordu.Sormasaydım çatlıycam.Şu kızın Alfred ile olan ilişkisi ne?."Alfred ile olan ilişkin ne?" diye sordum "O benim çocukluk arkadaşım" diye cevap verdi.İçimden bir ses bu kızı şimde haklamazsam ileriki zamanlarda beni epey bir sinir edeceğini söylüyordu.Çaktırmadan bıçağımı çıkardım.Ama dur ben bunu sebebsiz bir yere öldüremem ki.Doğru zaman gelince onu öldürecektim.
-
