AKO'Y DI PARA SA'YO [SHORT STORY] (COMPLETE)

CHAPTER 10: RIGHT OR WRONG?

CHAPTER 10: RIGHT OR WRONG?

NOVVA'S POV

"Pigilan mo na yang nararamdaman mo Novva, Hangga't maaga pa alam naman nating ma--"

Pakiramdam ko gumuho ang mundo ko, ang sakit sobra, Di ko mapigilang maluha, pipilitin kong mag salita, kahit pakiramdam ko naninigas na ako sa kinauupuan ko. Ayoko ng marinig ang kasunod n'yang sasabihin, kaya pipigilan ko na.

"Alam ko, oo mali! *habang nag sasalita ako sumasabay ang luha ko at panginginig ng katawan ko* maling.. I--Ipag patuloy, P-pero, M-mahal kita, Please? wag mo lang akong pigilan sa patuloy kang mahalin kahit mali"

Nagawa ko pang tumayo bigla at umalis kahit pakiramdam kong durog na durog na ako, ganito ba? Ganito ba yung pakiramdam na masaktan ka ng sobra?, Akala ko mas masakit yung una.

Nag mahal lang naman ako ahh? Ano bang mali? Dahil hindi na pwede? Masama bang hilingin na makasama ko lang sya? Kahit saglit lang? Hindi nya alam ang nararamdaman ko dahil salungat ang nararamdaman namin para sa isa't-isa.

Alam ko kasalanan ko 'to! Umasa ako! Tanga ako!, kahit alam kong mali, kahit alam kong walang kasiguraduhan, nag patuloy pa rin ako kahit wala namang patutunguhan.

I heard his voice, calling my name from behind, Pero ayoko ng lumingon, ayoko ng humarap sa kanya, hindi ko na kaya pang humarap pa sa kanya na alam kong mas lalo ko lang ikakadurog.

"Novva!!! "

Mas binilisan ko pa ang lakad, takbo na ata ginawa ko, pag katapos ng pag uusap na 'yon, ayoko muna s'yang makita. Nahihiya ako or should I say nakakahiya ako.

Bwisit na luhang 'to! hindi nauubos! Blurred na paningin ko.

"NOVVAAA!"

Lilingunin ko na sana s'ya para sabihing layuan na n'ya ako ng biglang...

THIRD PERSONS POV

Hindi alam ni Den kung ano ang isasagot sa mga tanong ni Novva, nang bigla na lang itong tumayo at umalis, D'on na lamang s'ya natauhan ng nakalabas na ang dalaga sa cafe.