Ημέρα του αποχωρισμού.Δεν έχω νιώσει πιο άσχημα.Εχω πάρει μια απόφαση,η οποία ελπίζω να είναι σωστή και δεν θέλω να στεναχωρήσω τον Άγγελο.Θα στεναχωρηθεί,αλλά είναι η μόνη λύση.Σαν μαχαίρι στην καρδιά.Για την ακριβεια πολλα μαχαίρια.Το ένα μετά το άλλο.Στην ίδια πληγή.Ετσι νιώθω την αποχώρηση μου από εδώ.Τον αγαπαω.Πολυ!Ελπιζω να καταλάβει.Ετοιμαζα τις βαλίτσες μου και μόλις τις κατέβασα κάτω είδα τον Αγγελο.Αυτος έτρεξε και με αγκάλιασε πολύ σφιχτά.
-«Μην φύγεις.Πως θα αντέξω χωρίς εσένα;»,μου ψιθύρισε.
-«Για αυτό ήθελα να σου πω και εγω Άγγελε.»,του είπε και αυτός με κοίταξε με απορία.
-«Τι έγινε αγαπη μου;»,με ρώτησε και μου έπιασε το μάγουλο.
-«Πήρα μια απόφαση Άγγελε.»,του είπα με μάτια έτοιμα να δακρύσουν.
-«Τι απόφαση;»,με ρώτησε.
-«Να..Αχ..Δεν ξερω πως να στο πω..Αποφάσισα πως θα ήταν καλό να χωρίσουμε.Θα είναι πολύ δύσκολη η απόσταση και για τους δυο μας.Μονο μην μου φωνάξεις.Παντα εσένα θα αγαπω.Να το ξέρεις.»,του είπα.Αυτος με κοίταξε περίεργα και μετά έσφιξε τις γροθιές του.
-«Θέλεις να έχεις το πεδίο ελεύθερο ετσι;»,με ρώτησε κοιτωντας με μίσος.
«Να μπορείς να κανεις ότι θες με όποιον θες.»,συνέχισε.
-«Μα τι...»,πήγα να τον διακόψω,όμως με πρόλαβε αυτός.
-«Δεν έχει τι.Σε εμπιστεύτηκα!Εσυ ήσουν αυτή που με έπεισες να το προσπαθήσουμε και τώρα το παίρνεις πίσω;!»,μου είπε ,καθώς είχε γίνει κατακόκκινος από τον θυμό.
-«Σταματα να σου εξηγή...»,πήγα να πω όμως φαίνεται πως δεν ήθελε να με αφήσει να συνεχίσω.
-«Ας προσπαθήσουμε αγαπη μου.Εμπιστευσου με.Ολα θα πάνε καλά.»,είπε μιμωντας τα λόγια μου. «Λόγια του αέρα;Τι τα είπες αν δεν τα εννοείς;»
-«Άγγελε..δεν..»
-«Και καθόμουν τόσο καιρό να επιμένω σε αυτήν, ρε φίλε.Να τα τα αποτελέσματα!Με παράτησε στα κρύα του λουτρού.Ιδια με τις άλλες είναι.Μια ψεύτρα και υποκρίτρια.»,είπε στον εαυτό του και εμενα μου ξέφυγε ένα δάκρυ και ένας λυγμός.
-«Τόση ώρα προσπαθώ να σου πω ότι το κάνω για εμάς και εσυ με βρίζεις!Μηπως τελικά δεν νιώθεις ότι νιώθω;Εγω φταίω!Εγω,εγω,εγω!!Που σε έψαχνα τόσα χρόνια και που νόμιζα ότι θα ήσουν διαφορετικός!ΣΕ ΜΙΣΩ!»,του φώναξα και απομακρύνθηκα με την βαλίτσα μου προς το παρκινγκ του ξενοδοχείου.Αυτος έτρεξε και μπήκε μπροστά μου. «Τι θες πια;Δεν σου φτάνουν αυτά που μου είπες;»
Άρπαξε το πρόσωπο μου και με φίλησε.Αυτην την φορά όμως ήταν ένα τελείως διαφορετικό φιλι.Σαν να εξαρτιομασταν από αυτό!Σαν να το είχαμε ανάγκη.Σαν να είχαμε ανάγκη από οξυγόνο.Μολις σταματήσαμε προσπαθούσαμε να βρούμε τις αναπνοές μας με κλειστά μάτια.
-«Σε αγαπω.Συγγωμη!Συγγνωμη για όλα.Δεν τα εννοουσα.Πανω...Πανω στον θυμό μου το έκανα.»,μου είπε,ενώ είχε βουρκώσει.
-«Σου είπα!Μονο εσένα αγαπαω!Παντα εσένα έψαχνα!Απλα,θα είναι πολύ δύσκολο να είμαστε μακρυά!Σε παρακαλώ,ας μην είσαστε μαλωμένοι λίγο πριν φύγω.Δεν θέλω να φύγω έτσι...Όχι με αυτόν τον τρόπο.»,του είπα δακρυζοντας.Βριστε με, ξερω!Δεν έπρεπε,αλλά δεν θα αντεχαμε μακριά ο ένας από τον άλλον.Αυτος μου σκούπισε τα δάκρυα.
-«Εντάξει.Εχεις δίκιο.Να ξέρεις όμως, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!Θα είσαι πάντα η πρώτη μου αγαπη!Η πρώτη μου ΑΛΗΘΙΝΗ αγαπη!Δεν θα αγαπήσω καμία άλλη με τον τρόπο που αγαπαω εσένα.Να προσεχεις.Ειθε να συναντηθούμε ξανα.»,μου είπε ακουμπώντας τα μέτωπα μας.Κλαιγαμε και οι δυο και μόλις βγήκε η μαμά μου,αυτός κρύφτηκε πίσω από ένα δέντρο.Τον χαιρέτησα αηχα και αυτός μου σχημάτισε με το στόμα του την λέξη : «Σε αγαπαω.».Του έστειλα ένα φιλάκι και αυτός το έπιασε με το χέρι του και το τοποθέτησε στην καρδιά του.Σε όλη την διαδρομή έκλαιγα,έκλαιγα αηχα.Χωρις να με καταλάβει κανεις.Ουτε η μαμά μου,ούτε η Ελβιρα.Ποναει.Ποναει πολύ.Αλλα έτσι έπρεπε να γίνει,έτσι;
Μετά από ώρες φτάσαμε επιτέλους στο σπίτι μας.Επιστρεψαμε στην θλιβερή πραγματικότητα.Ξυπνησα από το όνειρο μου.Ισως έτσι να ήταν καπως πιο ανώδυνο.Με το να ξερω ότι τον είδα σε ένα όνειρο,ζήσαμε τόσα πράγματα και απλά μετά ξύπνησα.
Έτσι όπως τακτοποιούσα την βαλίτσα μου,χτυπάει η πόρτα του δωματίου μου. Τα παιδιά θα είναι.Οταν ανοίγω την πόρτα,μένω με το άτομα ανοιχτο.
________________________________
Ένα μεγάλο συγνώμη σε όσους τους το χάλασα.😂🙃Μην με σκοτώσετε!Ευχαριστω😂
Κανενα σχόλιο.
Τα λεμε στο επόμενο.❤️
Το επόμενο θα έχει τις απαντήσεις που θέλετε.😍
ČTEŠ
Σε βρήκα.
RomanceΗ Σαρα,είναι μια απλή μαθήτρια της δευτερας λυκείου.Μολις τώρα ξεκίνησε η φετινη χρόνια και δεν λέει με τίποτα να βγαλει από το μυαλό της ένα αγόρι.Ο Αγγελος,είναι το αγόρι με το οποίο η Σαρα εδινε εξετάσεις μαζί του πριν δυο χρόνια,στη Θεσσαλονίκη...
