DERİN' DEN
Sabah uyanmamakta kararlıydım . Ama her zamanki gibi annem tepemdeydi ." Derin kızım kalk ." Her zamanki cümlesiydi bu onun . Kendimi hastalandığımdan beri hep halsiz hissediyordum. Doktor bunun normal olduğunu söylesede ben kabullenmiyordum . Hastalığım çok kötüymüş 17 yaşındaki bir genç kız için. Annemin benim için ne kadar endişelendiği beni ne kadar önemsediği tek bakışta anlaşılırdı . Annem ve babam benim için çok değerliler çünkü onlardan başka kimsem yok . Gardırobumu açtım ve içinden gri tişörtümü, siyah pantolonumu siyah ve ceketimi çıkarıp üstüme geçirdim . Kahvaltı yapmak için yeterli vaktim olmadığı için hemen siyah spor ayakkabımı giydim ve evden çıktım.
Yolda durdum tam 10 dakika boyunca ama herhangi bir taksi geçmiyordu . Karşıdan bana doğru gelen bir Motorsiklet gördüm dün gece yağmur yağdığı için her yer su ile doluydu . Motorsiklet önümden hızla geçti ve beni sırılsıklam etti . Arkadan ona küfürler savurdum . Ve gelen ilk taksiye atladım .
Okula ulaştığımda hala 20 dakika vardı kantine gittim bir çay ve bir simit aldım yemeye başladım o sırada dışarı bakıyordum. Bana yolda su fışkırtan motorsiklet okuldaydı demekki okuldaki biriydi çıkışta gözlemlemeliyim .
Ders başlamıştı ilk gün olduğu için boş geçti tabikide fırsattan istifade uyumaya çalıştım . Benim hastalığım yüzünden günde 24 saat hiç uyanmadan uyuyabiliyordum
Zil çaldığı gibi koşarak aşağı indim . Motorsikletli çocuk kask takmıştı . Yanına giderek :"Merhaba ." Dedim ama çocuk sesini bile etmedi . Bir daha konuşma gereği duydum "heyyyyy sana diyorum sağır mısın yoksa dilsiz misin ?" dedim yine ses yoktu çocuk arkasına bile bakmadan gaza basıp gitti hemen arkasından 2 motorsiklet daha gitti anladım ki bunlar hiç tekin değildi zaten dönüp bakmamalarından belliydi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DERİN
Teen FictionBir anda hayatı değişen ve bu değişimlere anlam vermeye çalışan bir kız... Bu yolda kızı tehlikelere karşı korumak için her şeyini hiçe sayan bir genç adam... DERİN UYMAZ💞YAMAÇ YENİLMEZ
