sonunda istanbuldaki evimize gelmiştik burası gerçekten çok güzeldi babam bize hazırlanmamızı ve lunaparka gidiceğimizi söyledi küçük çocuk gibi sevinçle sarıldık birbirimize yaşımız kaç olursa olsun lunapark her zaman bizim için en güzel şeydi. atlı karıncaya bindik zeyneple deli gibi kahkaha atıyoduk bu istanbul bi harika dostum diye bağıran zeynepe herkes şaşkın şaşkın bakıyodu gülmemek elimizde değil :D babam bu anı hemen fotoğraf olarak çeker daha sonra lunaparktan çıkıp sahile gitmeye karar verdik sahide biraz gezdikten sonra babam okul kıyafetinizi almaya gidicez dedi okul kıyafetinide aldıktan sonra eve geldik sonuçta yarın okul vardı heyecandan uyuyamadık sabah hemen duş alıp hazırlandık kahvaltıda yaptıktan sonra babamla birlikte okula gitmek için yola çıktık okula geldiğimizde kapının yanında gördüğüm kişi o olamazdı dimi hayır canım olamazdı ama o allah kahretsin inşallah tanımamıştır diye düşüncelerimle boğuşurken arkamızdan gelen sesle olduğum yerde kaldım
