"기다려!"/Wait! || Yoongi x Hoseok

셋/삼 (three)

- Hej, Yoonie. Mógłbym się dosiąść? - zapytał.

- Ymm.. Tak, oczywiście. -odpowiedział nieco nieśmiało Min.

- Chciałbym ci pomóc, chciałbym się z tobą zaprzyjaźnić. Chciałbym cię poznać lepiej. Jak do tej pory mijaliśmy się jedynie na korytarzach czy między ławkami w klasie na różnych lekcjach.

- Nie jestem co do tego pewny.

- Dlaczego? Daj nam szansę, co ci szkodzi?

- Nie chcę ci narobić kłopotów.

- Ah, jakich znowu kłopotów?

- Ludzie mogliby się zacząć dziwnie na ciebie patrzeć, gdybyśmy się zaprzyjaźnili,a mój pech przeszedłby i na ciebie.

- Ohh.. To nie powinno obchodzić ludzi,czy się przyjaźnimy czy też nie,haha.

- Ale mnie obchodzi. Po za tym nie chcę abyś i ty mnie znienawidził, skoro już jednak postanowiłeś do mnie podejść, to chociaż nie daj mi się ciebie skrzywdzić i nie podchódź więcej do mnie, jeśli nie chcesz mieć problemów. - dodał, już smutny Min.

-Aish! Nie odtrącaj mnie już na samym początku. Chcę ci pomóc... - Hoseok nie dawał za wygraną i dalej starał się dopiąć swego.

-Ale... Ohh, z resztą co mi szkodzi? Dawno z kimkolwiek rozmawiałem tak normalnie.. Już dawno nie miałem przyjaciela.

- I widzisz? Potrzebujesz kogoś, kto mógłby ci pomóc! I tą osobą jestem ja! Od dziś jestem twoją nadzieją. - uśmiechną się uradowany Hoseok.

A Yoongi się jedynie nieco zaśmiał.
Ich rozmowa mogłaby się ciągnąć wieki, gdyby nie dzwonek sygnalizujący koniec przerwy.

   Tym razem, Yoongi nie siedział już sam.
Tym razem, Yoongi uśmiechał się szczerze.
Tym razem, Yoongi był naprawdę szczęśliwy.
Tym razem,

  Yoongi nie czuł się samotny.

Choć nic nie mogło trwać wiecznie, tak i wracając ze szkoły, chłopak już na samym progu swojego domu został uderzony, za swój uśmiech który tak dawno nie pojawił się na jego twarzy.

A w oczach,
           Pojawiły się łzy.

ㅡ 셋/삼 ㅡ
Czy Yoongi stanie się szczęśliwy dzięki Hobiemu?
Czy Yoongi...
Dzięki Hoseokowi odnajdzie sens swojego istnienia?
Czy Yoongi (shhh).

12.09.2018

Happy RM Day! 😍🐨