Το μπλε τριαντάφυλλο

κεφάλαιο 3

   Ο ήλιος εκείνη τη μέρα ήταν υπερβολικά ζεστός για ένα χειμονιάτικο πρωινό, ιδικά μετά από την κακοκαιρία των προηγούμενων εβδομάδων. Οι σχεδόν καλοκαιρινές ηλιαχτίδες έλειωναν τις στρώσεις χιωνού στους δρόμους, μετατρέποντάς το σε νερό το οποίο σχεδόν αμέσως γινόταν επικίνδυνος πάγος. Από τα χαράματα είχαν σημειωθεί τουλάχιστον τέσσερα ατυχήματα-καραμπόλες με τον αριθμό των νεκρών να φτάνει το διψήφιο. Σε ένα, μάλιστα, στην εθνική Κορύνθου- Πατρών, είχε σκοτωθεί και ένα 3χρονο κοριστάκι, ονόματι Αναστασία.

   Τα ατυχήματα, όμως, περνούσαν στα ψιλά καθώς το μόνο θέμα συζήτητσης από την προηγούμενη μέρα ήταν η επανεμφάνιση του μπλε τριαντάφυλλου και το έκτο θύμα. Οι άνθρωποι ήταν αναμενόμενο πλέον να φοβούνται μιας και ο δολοφόνος φαινόταν να σκοτώνει ανθρώπους στην τύχη και κανένα από τα θύματά του δεν έμοιαζε με τα υπόλοιπα. Ένας δικηγόρος, ένας δάσκαλος, ένας βιομήχανος, ένας άνεργος και ένας συγγραφέας που δεν είχαν καν τις ίδιες ηλικίες και δεν είχαν συναντηθεί ποτέ μεταξύ τους.

   Η Ναταλία ξύπνησε μετά από ένα ήσυχο, ευχάριστο ύπνο, όμοιό του δεν είχε κάνει παρά ελάχιστες φορές στη ζωή της ενώ δίπλα στο κομοδίνο της ήταν ακουμπησμένη η γραπτή καληνύχτα του Μιχάλη που μάλλον της είχε φέρει τύχη. Κάτι της έλεγε ότι εκείνη η μέρα θα ήταν καθοριστική για την εξιχνίαση του εγκλήματος. Ίσως ο δολοφόνος να έκανε το πολυπόθητο λάθος.

   Τάισε το Μπίλι και βρέθηκε με μια φρυγανιά στο χέρι (αλιμένη με μπόλικο βούτυρο) μπροστά από την τηλεόραση, περιμένοντας τις πρωινές ειδήσεις. Μέχρι εκείνη τη στιγμή έπαιζε το πρόγραμμα για τα παιδιά και συγκεκριμένα το Μπομπ Σφουγγαράκι, το αγαπημένο παιδικό της κόρης της κολλητής της.

   Σύντομα τη θέση του ευχάριστου καρτούν πήραν οι όχι και τόσο ευχάριστες ειδήσεις που ο κενός, χωρίς ίχνος συναισθημάτων τόνος του παρουσιαστή τις έκανε ακόμα πιο απαίσιες. Όπως το περίμενε η Ναταλία, η δολοφονία του Λουκάκη ήταν πρώτο θέμα.

"Ο γνωστός βιμήχανος βρέθηκε εχτές το πρωί νεκρός στο σπίτι του και από ό,τι φαίνεται πρόκειται για το έκτο θύμα σε μια σειρά δολοφονιών που συντάραξαν το πανελλήνιο τον τελευταίο μήνα. Η αστυνομία δεν έκανε δηλώσεις αν και η αστυνόμος Α' Παππά, υπεύθυνη της ομάδας που κάνει έρευνες με σκοπό τον ενοπισμό του δολοφόνου γνωστού ως μπλε τριαντάφυλλο, εθεάθη εχτές το πρωί στον τόπο του εγκλήματος."

   Η Ναταλία είδε όλο το πρόγραμμα και άκουσε όλες τις γνώμες των "ειδικών" πάνω στο θέμα με μεγάλο ενδιαφέρον. Όχι ότι περίμενε να βρουν εκείνοι κάτι που δεν είχε βρει αυτή. Ύστερα τσέκαρε ξανά το κινητό της για τυχόν μυνήματα από το Μιχάλη ή τον Άρη αλλά κανένας από τους δύο δεν είχε στείλει τίποτα. 

   Άρη! Τον γνώριζε μόλις μια μέρα και τον φώναζε με το μικρό; Ήταν τρελό αν φανταστεί κανείς πως το Μιχάλη το φώναζε υπαστυνόμο Καρρά για μερικούς μήνες όταν είχαν πρωτοδουλέψει μαζί πριν από χρόνια.

   Από τις σκέψεις τις την έβγαλε ο ήχος του κινητού της. Βάλθηκε να το ψάχνει στο τραπεζάκι όπου θυμόταν ότι το είχε ακουμπήσει πριν από λίγο αλλά τελικά το ανακάλυψε στα μαξιλάρια του καναπέ. Η οθόνη έλεγε Μιχάλης.

"Ναι;" ρώτησε λαχανιασμένη.

"Υπάρχει μάρτυρας."

*__* *__* *__*

Σημείωμα: Έχουν περάσει τρεία ολόκληρα κεφάλαιο και με τον πρόλογο τέσσερα και δεν έχω βρει την ευκαιρία να πω ενα γεια... Γεια, λοιπόν, είμαι η Αριάδνη και αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία (βιβλίο ή όπως αλλιώς λέγεται) στο wattpad αν και ήθελα από καιρό να ανεβάσω κάτι, έτσι για την πλάκα. Συγνώμη για το μικρό κεφάλαιο και επλίζω να σας αρέσει μέχρι τώρα ;) Θα ήταν πάρα πολύ ευγενικό αν ψηφίζατε (δεν πρόκειται να σας κυνηγήσω με το μαχαίρι αλλά μη μου δίνεται ιδέες) και να σχολιάσετε <3 Τέλος έχω ένα μικρό πρόβλημα να βρίσκω ονόματα οπότε θα ήταν μεγάαααλη βοήθεια να μου γράψετε ένα όνομα ή δύο... Ευχαριστώ!!!!(και σας λατρεύω όλους ακόμα και αν εσείς δε με λατρεύεται.) Α,ναι και συγνώμη για την ορθογραφία :(  προσπαθώ να τα διορθώνω αλλά μου ξεφεύγουν κανά δυό ή και παραπάνω φορές.