Karanlık!Gördüğüm tek şey zifiri karanlık. Etrafımda dönmeye başladım. Rüzgar tenime çarpıyor, uğultusu kulağıma doluyordu. Hiçbir şey seçemiyordum. Benim ne işim vardı burda. En son salonda oturmuş güzel çayımı yudumluyordum.
Bir hışırtı ilişti kulağıma, bir şeyler görmek umuduyla etrafı tarıyordu gözlerim.
Bilinmezliğin verdiği hisle bir girdaba düşmüş gibiydim adeta.Sonra bir ses daha duydum, bir ses daha... giderek çoğalıyordu sesler. Korkuyordum. Ellerim titriyor, kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Nefesimi tutup beklemeye başladım.
Kalbim kulaklarımdan çıkacakmış gibi atıyordu. Titreyen ellerimi yumruk yapıp gelecek hareketi bekledim.Birden etrafımda sırayla dizilmiş lambalar yanmaya başladı.
Gözlerim, etrafımın aydınlanmasıyla kısılırken, karşımda gördüğüm manzarayla bedenim buz tuttu.
Bu olamazdı!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ERZURUM'DA BİR SEVDA
General FictionBir Erzurum atasözü derki; Olmirse olmir. O da Allah'ın yazısi. Neydahh ölah mi? Belki kar, kış, kıyamette kimse ölmedi ama laz kızı Dadaşı çok fena çarptı.? *** Genç kız sinirden ve soğuktan kızarmış yanaklarıyla "Önüne baksana öküzzzz! İnsan yürüy...