"Lila maneh!" kata urang sambil nutupin pager. (Lama!)
"Teuing tah OSIS, lila-lila teuing. Aral urang ge," jawab Raihan sambil markirin motor di garasi rumah urang. (Gatau tuh OSIS, lama-lama amat. Kesel saya juga.)
"Yu ah asup." (Ayo masuk)
"Indung maneh mana? Asa tiiseun." (Ibu kamu kemana? Kaya sepi.)
"Euweuh, keur ngajemput Salwa les," (Ga ada, lagi jemput Salwa les.)
"Les naon?" (Les apa?)
"Ngojay." (Berenang)
Raihan ga jawab, cuma ngangguk-ngangguk doang.
"Assalamualaikum," kata Raihan pas masuk ke dalem rumah.
"Waalaikumsalam," jawab urang.
Terus kita langsung ke kamar urang. Kamar urang di lantai dua, ga terlalu besar tapi enakeun. Nyampe di kamar, Raihan langsung tiduran di kasur. Padahal niatnya, urang mau ngomongin sesuatu.
"Maneh rek sare heula?" (Kamu mau tidur dulu?)
"Heueuh mun bisa mah, hudangkeun pas ashar nya." (Iya kalo bisa mah, bangunin pas ashar ya.)
"Nya jug sare heula weh, mun maneh capé mah." (Yaudah tidur dulu aja, kalo kamu cape.)
"Sip," jawab Raihan, habis itu dia langsung meluk guling.
Sambil nunggu Raihan tidur, urang nonton film yang waktu dua hari lalu urang download. Pas Raihan kumpul OSIS, terus urang download pake wifi masjid sekolah. Baru setengah film jalan, bunda sama Salwa pulang.
"Assalamualaikum, a," kata bunda dari bawah.
Urang langsung turun ke bawah nyamperin bunda. "Waalaikumsalam, bun."
"Ada Raihan ya?"
"Iya bun."
"Kamu ga bilang, untung bunda belanja banyak."
"Hehe," jawab urang cengengesan.
"Mana Raihan nya?"
"Lagi tidur, bun. Habis rapat OSIS, cape kayanya."
"Ohh, yaudah biarin tidur aja dulu."
"A, aa," panggil Salwa semangat sambil narik-narik kaos urang.
"Apa?" jawab urang sambil sejajarin badan sama Salwa.
"Ade beli squishy baru liat," jawab Salwa sambil nunjukkin squishynya, ukurannya lumayan gede. Pasti mahal.
"Bunda mah, kenapa di beliin squishy lagi? Kan Salwa udah punya banyak," protes urang ke bunda.
"Gapapa, nanti juga kalo udah gede berenti," jawab bunda santai sambil beresin belanjaan. "Kenapa? Kamu mau squishy juga?"
"Nggaaa," jawab urang sambil ketawa. Pandangan urang beralih ke Salwa, "Ade, kan squishy ade udah banyak. Kenapa beli lagi?"
"Yang ini ade belum punya, a."
Oh iya, bener, soalnya urang hafal koleksi squishy dia.
"Tapi kan mubazir, de. Daripada squishy bentuk kue, mending kue beneran. Kan ade jadi kenyang."
Salwa ngangguk-ngangguk, "Iya aa bener."
Jawab gitu tapi squishynya tetep dimainin.
Urang ngusap kepalanya terus senyum. "Ade ganti baju dulu gih sama bunda, bau asem."
"Bunda kan masih beresin belanjaan, kamu gimana sih?" kata bunda.
"Aku aja yang terusin, bun."
"Yaudah. Yuk, kita ganti baju," ajak bunda ke Salwa. Terus Salwa kaya seneng gitu sambil Bawa-bawa squishynya.
Kenapa anak kecil cewe jaman sekarang seneng banget beli squishy Ya Allah?
Belanjaan bunda banyaknya yang harus diolah dulu daripada snack langsung jadi yang tinggal makan, emang dari dulu gitu. Biar ga males kalo kata bunda. Tapi tetep sih, banyaknya bunda yang ngolah. Kalo urang mau bantu, takut ga bener katanya. Paling urang ngolah sendiri kalo bunda ga di rumah.
"Pan."
Urang nengok ke sumber suara, tangga. "Geus hudang maneh?" (Udah bangun kamu?)
"Geus, asa ngadenge sora Salwa. Jadi urang hudang," jawab Raihan sambil ketawa. (Udah, kaya ngedenger suara Salwa. Jadi saya bangun.)
"Pedofil maneh." (Dasar pedofil.)
"Eits, ngomong teh kamana wae. Lucu weh adi maneh. Mana ih?" (Eits, ngomong kemana aja. Lucu aja adik kamu. Mana?)
"Keur ganti baju jeung bunda." (Lagi ganti baju sama bunda.)
"Ohh," jawab Raihan ngangguk-ngangguk. "Menta cai." (Minta air minum.)
"Tah cokot weh sorangan, urang keur rariweuh," jawab urang sambil nunjukkin rak gelas. (Tuh ambil aja sendiri, saya lagi sibuk.)
Raihan langsung ambil gelas, terus ngambil air dingin dari kulkas.
"Maneh aya naon ngajak urang ka imah maneh?" tanya Raihan disela-sela minumnya dia. (Kamu ada apa ngajak saya ke rumah kamu?)
"Engke weh di luhur lah, meh rada privasi," jawab urang. (Nanti aja di atas, biar agak privasi)
Raihan ngagguk-ngangguk. "Oh berarti penting."
"A Raihannnn," teriak Salwa pas liat Raihan.
"Eh, Salwa," jawab Raihan.
"A liat, Salwa beli squishy baru," kata Salwa sambil nunjukkin squishynya ke Raihan.
Penting gitu de, squishy dikenalin ke semua orang?
"Mana liat?"
"Nih, wangi lagi."
"Lucu ya."
"Maneh mah ngadukung," kata urang. (Kamu malah ngedukung)
"Bae," jawab Raihan. (Biarin.)
"A Raihan hayu main," ajak Salwa. "Salwa punya slime banyak."
Oh, urang lupa bilang. Raihan ini seneng sama anak kecil, soalnya dulu dia punya adik. Tapi meninggal pas umur adiknya baru beberapa minggu. Jadi dia ngerasa anak kecil itu kaya pengganti adiknya lah.
"Nanti ya de, a Raihan kamunya aa pinjem dulu," kata urang ke Salwa sambil dorong Raihan. "Hayu ka luhur buru." (Ayo ke atas cepet)
"Aa mah jahat," kata Salwa sambil cemberut.
"Ga lama, nanti aku turun lagi," kata Raihan biar Salwa ga ngambek lagi.
Salwa senyum lagi. "Bener ya, a?"
"Iya," jawab Raihan sambil senyum. "Hayu, kaluhur." (Ayo, keatas)
"Cepet ya, A. Nanti main slime sama Salwa," teriak Salwa pas aing sama Raihan udah naik tangga agak tinggi.
Raihan ga jawab, cuma ngacungin jempolnya aja ke Salwa.
***
Maaf ya aku pakenya bahasa sunda yg kasar :(
Love you all
![](https://img.wattpad.com/cover/151465914-288-k79295.jpg)
KAMU SEDANG MEMBACA
Eftychia
Novela Juvenil"Cari kebahagiaan kamu sendiri, Fan. Aku yakin, bahagianya kamu, senengnya kamu itu bukan di aku." Banyak orang yang bilang, "Pasti kamu bisa nemuin kebahagiaan kamu sendiri." Gimana urang mau bahagia? Bahagianya dia udah punya orang lain. *Banyak...