vampir kont «taehyung» ✓

confrontation

5 aydan sonra tekrar buradayım. Lütfen varlığınızı hissettirin. İyi okumalar :)

~•~•~•~•~•~•~

Domates festivalinin sabahında kızlar erkenden uyanmıştı. Önceki gün halasının cesedini bulamadığı için sevinmişlerdi ama kapsamlı bir şekilde düşününce halalarının başında dua edecek bir mezarının olmaması ne kadar üzücüydü. 

Seulgi yüzünü yıkayıp süslenmeye başladı. Burada bayramlar erken başlar geç biterdi. Onu gören Joy da masanın üstüne serilmiş örtüyü aldı ve vücuduna dolayıp kıyafet yapmaya başladı. Yeri yataktan ağlamaktan şişmiş gözleriyle çıkmak istemeyecek kadar üzgündü. Irene ise kardeşlerini yeren bakışlar atarak onları izliyordu.

"Partiye hazırlık demek." dedi kollarını önünde bağlayarak.

Joy elindeki örtüyü düzeltmekten Irene'ın yüzüne bakmaya vakit dahi bulamadı. "Hı hı."demekle yetindi. Irene da kaba bir şekilde Joy'un taklidini yaptı.

"Size ne diyeceğimi bilemiyorum. Adam akıllı yas tutmayı bile beceremiyorsunuz. Bizim için saniyelerin bile önemi varken bana burada festival için hazırlandığınızı söylemeyin. Hadi halanızı sevmiyorsunuz diyelim bari eşine acıyın. Sabah siz horlarken ben tekrar aramaya çıktım. Eniştemiz de arıyordu. Adam nasıl çökmüştü görmeniz lazım. Ona görünmeden hemen geldim eve, ama şunu da bilin ki kimse oyalanmaya göz yumacak kadar aptal değil!" Camdan dışarı bakarak kızlarla konuşuyordu. Onların bu görüntüsünü göremeyecek kadar sinirlendi.

"Taehyung, Jimin, Jennie, Jisoo hatta Lisa bile halamız için uğraşıyorlar onlar bulamazsa biz hiç bulamayız." dedi Seulgi.

"Siz umudunuzu kesmişsiniz çoktan ben artık ne desem de boş." deyip kafasını camdan çıkardı Irene. O sırada Yeri kapatmakta olduğu kulaklarını açarak yataktan fırladı.

"Sizin kadar hayırsız kimseyi görmedim. Güya burada halamızı bulmak için kalacaktık!" Yeri hışımla odadan çıkarken Joy arkasından seslendi.

"Halamız olmasa bile Taehyung'un bizim daha doğrusu Irene'ın peşini bırakmayacağımdan eminim!" Irene Joy'a döndü, göz devirdi ve odadan çıktı.

"Anlamıyorum bunlar neden bu kadar taktılar bu olayı. Bütün kasaba halamızı arıyorken 4 kişinin aramamasından bir zarar gelmez." dedi Seulgi aynanın karşısına geçip poz verirken.

"Bundan abartılacak ne var değil mi? Sadece halamız kayıp ve ölmüş olabilir." dedi Joy.

"Sen de abartma!" dedi Seulgi ve gülüştüler.

~•~•~•~•~•~•~

Taehyung üst kattan gözlerini zorla açarak oturma odasına doğru merdivenlerden inerken sinirle odadan fırlayan Irene'ı gördü. Sonra da arkasından gelen Joy'un o konuşmasını duydu. Irene utanmış bir şekilde duymamasını umarken Taehyung bir süre Irene'dan tepki bekledi. Ama korkak gözlerle onu süzerken Taehyung onun bu ifadesine daha fazla kayıtsız kalamadı ve sırıtmaya başladı.

"Ne?" dedi Irene az önceki öfkesine bir de bu pişkin surat eklenmişti. "Ne oldu?"

"Hiç." dedi ve muzipçe gülümsedi Taehyung. Joy'un dediği şey biraz hoşuna gitmişti sanki. Irene da en azından duymadığını düşünerek rahatladı ve yüzüne bir tebessüm yerleştirdi.

"Erkencisin bakıyorum." dedi Taehyung bir yandan da alt kata yani giriş kata inerek. Irene da takip etti.

"Evet biraz. Aslında ben hep erken kalkarım ama odadan kardeşlerimle beraber çıkarım onlar da uyanmadığı için bugün erkenci sayılabilirim."