ASHLEY POV
“S-Stanley?”
O_O
“Magkakilala kayo?!”
O_O
“Woah! Mukhang magkakilala na kayo ah. At talagang sabay at parehas pa ang mga sinasabi niyo. Nice! ^_^” –Kuya Stanley
Yup. Siya nga yung kapatid ko. Yung kapatid kong kanina pa dapat ako sinundo dito sa airport. At yung nakikisabay sa pananalita ko? Yun lang naman yung lalakeng may sundae. Yung timingin, ay hindi, tumitig pala sa akin kanina. Infairness ha, kuhang-kuha niya ang mga linya ko.
*loading*
Ay teka…
“Kilala mo siya?!”
O_O
“Hahahahaha! Sabay talaga ah. Tsk tsk. May dapat ba akong malaman? Huh? Hahaha.” –Stanley
“W-wala noh!” sagot nung lalake.Hindi ko naman alam ang pangalan niya.
“Hoy! Hindi ko yan kilala no. Atsaka bakit ba ang tagal mo ha? Kanina mo pa dapat ako sinundo? Aish!” pagrereklamo ko
“Relax lang… Cge bro, una na kami nitong babaeng ito. Sa school nalang. J”
tapos hinila niya na ako palabas bago pa man ako makareact.Walang hiya to. Late na nga, tapos kakaladkarin pa ako. Kuya ko ba talaga to? Tch. Pinapasok niya na ako sa kotse niya pagkatapos naming mailagay yung mga maleta sa likuran. Hindi na muna ako umimik, nakakapagod din yung paghila niya ah. Ang laki pa naman ng hakbang, matangkad din itong isang to eh.Pero parang hindi ata natiis ni kuya yung katahimikan. Haha.
“Ash?”
“Hmm?”
“Bawal ka pa magkaboyfriend ha.” Eh??
“Wala naman akong boyfriend ah.”
“Sinasabi ko lang. Lagot ka sa akin pag di mo yan sinunod.”
“Opo. Masusunod po, Mr. Stan.” Sagot ko in a sarcastic way. Haha. Eh kasi naman, bigla lang mag-open up ng ganung topic. Hindi pa kasi kami nakakapag-usap ni Kuya Stan tungkol sa mga ganyang bagay. Wala naman kasi diyan ang atensyon ko. Ewan ko nga, anong nakain nito at biglang binanggit yang boyfriend boyfriend na yan.
.
.
Pagdating naming sa bahay, binati na ako nung katulong naming si Manang Elsa. Kilalang-kilala niya na ang buong pamilya namin. Mahigit 20 years na rin kasi siya naging kasambahay sa amin. At siya na rin ang nag-aalaga sa amin ni Kuya Stan sa tuwing busy sina Mommy at Daddy sa trabaho nila.
Umakyat na muna ako ng kwarto ko para magpahinga sandal pero the moment na hihiga na sana ako nang bigla nalang may kumatok sa pinto. Aish!
“Ash! Sasama ka na pala sa akin bukas sa school. Naayos na lahat ng papers mo dun so pwede ka ng mag-aral dun. Wala naman kaming uniform so ayos lang. Nagpabili na rin ako ng mga school supplies kay Manang kanina. Naihatid niya na daw yun dito eh. Hmm. Ah ayan na oh, sa mesa mo. So okay na. Sige, 7am tayo aalis bukas kaya wag kang tulog mantika. Yun lang. Ge” sabi ni kuya na pacool lang pumasok at lumabas ng kwarto ko. Kahit kelan talaga. Tch. Siya pa naman magmamana nung company. In fact, nagtratraining na siya doon every weekends at pagkagraduate niya this year, magiging Vice-President na siya dun. Siya na yata ang pina kachill na VP kung magkataon.
At since, pagod pa ako dahil sa biyahe, tinuloy ko na yung paghiga ko at umidlip muna sandali…
.
.
.
*splash*
“THE HELL?!” Napabangon ako ng wala sa oras ng biglang nabasa ang mukha ko. Inaantok pa ako pero dilat na dilat na ang mga mata ko ngayon. At nung tiningnan ko sino ang may kagagawan nito… ayan oh, Si Stanley na may hawak na baso at nakatayo sa tabi ng kama ko.
“Ayaw mo bumangon eh. Malelate na tayo.” Oh shemss. Na-na-napatagal ang tulog ko?! Iidlip lang dapat ako sandali kahapon ah. Tapos umaga na ngayon. Wait, hindi na ako nakakain ng dinner? Wala lang man gumising sa akin tapos ngayon bubuhusan pa ako ng tubig at… what?! Late? Oh gosh. School. Tiningnan ko yung orasan only to find out na quarter to 7 na. Which means 20 minutes na lang ang time ko para mag-ayos. Hala. Eh halos dalawang oras akong magprepare ng sarili eh. Aish! Fine. fine. Tumakbo na ako papuntang CR at binilisan lang ang pagligo ko. Nagbihis na ako at wow! 15 minutes. New record yun ah. Yun nga lang, iba pa rin kapag maraming oras.Bumaba na ako ng hagdan sabay
“Ready na ako! ^_^” -ako
“Cge, Manang aalis na po kami.” - Stan
.
.
.
(SCHOOL)
Nakuha ko na yung schedule ko at ngayon ay hahanapin na sana ang classroom ko ng may narealize ako. O_O
OH
MY
GOD
Aish! Why so stupid Ashley!?
School to eh,
How come
How come I
How come I forgot
AAARGHH
WALA AKONG DALANG SCHOOL SUPPLIES
Kinapa ko ang bulsa ko. Eh wallet at cellphone lang ang meron ako. Sobrang pagmamadali ko kanina.
Tapos..
*kruuu*
Tiyan ko yun. Hindi pa nga pala ako kumain simula kagabi. Asih! Why so stupid Ashley?!
Araw ba ng kamalasan ngayon? Nakayuko na lang ako habang lumalakad sa hallway. May mahihiraman naman siguro ako ng ballpen at hihingi nalang ako ng papel. Kakapalan ko nlng mukha ko. Hindi ako pwede magcutting. Malalaman ni Mommy eh. Lagot ako dun. Tch.
Pero bakit parang tumtabi yung mga estudyante. At parang may naririnig akong mga babaeng… tumitili? At dahil kahit na problemado, syempre curious pa rin ako no. Kaya dahan-dahan kong itinaas ang nakayuko kong mukha and…
*_*
“WAaahhh! Stan!!!” tumakbo ako papalapit kay kuya Stanley. Sa kanya nalang ako hihiram ng school supplies. Tama. Yun nga. Kaso…
“Sino ka?” sabat nitong lalaking nakaleather jacket. Ang init kaya. Tch.Tapos pumagitna siya sa amin ni Kuya
t-teka…
Namumukhan ko ata to ah. Ito yung lalakeng nasa airport, yung tumitig sa akin at kumain ng sundae. Siya nga yun. Di ako pwede magkamali.
O_O
“I-ikaw?!” >_<
*to be continued
