Daisy Days | Jikook

Three Daisy

"Bir adet sesli mesajınız bulunmaktadır."

"Merhaba, Jungkook bugün eve gelmesen ve başka bir yerde ya da otelde kalsan iyi olacak. Bilirsin, evde misafirler olacak.
Kartında yeterince para var, eğer bir şeye ihti-"

Sağanak yağmurun altında paçalarından su akan genç, loş sokak lambasının altında dikilirken boş bakışlarla asfalta bakıyordu. Bir elindeki paket elleri titrediği için sarsılıyordu.
Eli, milyonuncu defa telefonu yere atıp parçalara ayırmak için kalktı ama sonra onu hatırlamasıyla havada kaldı.

Park Jimin.

İlk gördüğü andan beri aklından çıkmak bilmeyen sarışın, sevimlilik abidesi çocuk.

Kendisini onun yüzünden tuhaf hissediyordu genç. Revire gittikleri günü unutamıyordu.

Kıpkırmızı kesilmiş suratını, üzerindeki bakışları..

Bir yandan ne yapacağını bilemiyor bir yandansa bu his garip bir şekilde güzel hissettiriyordu.
Kafasını iki yana salladı.

"Hayır, dikkat çekici bir yüzü olduğu için böyle hissettirmiş olmalı."

"Ya da davranışları."

"Saçları."

"Belki de o ışıldayan gülüşü."

Şirin çocuğun resim defterini kütüphanede yerde bulup deftere bir şey olmaması için eve götürmesi gayet açıklanılabilirdi.  Ya da merakından tek tek incelemesi.

Resimlerinin çoğunda papatya görmek genci gülümsemişti.

Şirin çocuk da papatya gibiydi.
Narin ve huzur verici.

Ancak kendisine resim defterinin üstüne gerçek bir papatya bırakmanın çok mantıklı bir açıklamasını yapamıyordu.

Onlar iki sınıf arkadaşlarıydı sonuçta. Böyle garip davranmamalıydı.
Ama kendisine engel olamıyordu.

Kafasını çevirdiğinde onunla göz göze gelmek ya da derste onu ve büzülmüş dudaklarını uyurken seyretmek içinde tatlı bir sancı hissetmesine neden oluyordu.

Elindeki telefonu alıp saate baktı.

23:08

Kafasındaki saçma düşüncelere bir cevap bulabilmek umuduyla bunu yapma ihtiyacında hissetti.

Numarasını gizledi ve numarayı çevirdi.

"Alo?"

"..."

"Bir tür sapık falan mısın?"

"..."

Genç çocuk kıkırdama isteğini bastırmaya çalıştı.

"Kimsin bilmiyorum ama ses vermezsen kapatacağım. "

"..."

"Kapatıyorum bak?"

Şirin.

"Pekala, iyi geceler."

Ve genç çocuk kafasındaki saçma düşüncelerden sadece bir tanesine odaklanabildi.

Duyduğu ses neden kalbini tekletmişti?

                              🌼🌼