დეპრესია გადალახე და გარეთ გამოხვედი.
დასუსტებული იყავი,თვალის უპეები ჩაშავებული გქონდა.თმები ლამის მხრებამდე გწვდებოდა.
ეზოში გახვედი იმისდამიუხედავად,რომ კოკისპირულად ასხამდა.არ გადარდებდა წვიმა.არც ის,რომ ავად გახდებოდი.იცინოდი და გალუმპული, სველ ბალახზე ფეხშიშველი დარბოდი.მაგრამ ეს სიცილი არ იყო ბედნიერების.
YOU ARE READING
Can we meet again?||J.HS✔️
Fanfictionდიდი ხანია ჩემთვის არავის უთქვამს "მიყვარხარ", "მენატრები", ან თუნდაც "მძულხარ" მაგრამ... დრო გადის. წამი წამს მისდევს,წუთი წუთს,დრო გადის და ასე იქმნება უსასრულობა. ამბობენ დრო ყველაფრის მკურნალი არისო.ერთ დღეს გვტკივა შემდეგ კი გვიხარია. ცრემლს, ნ...
