იმ ამბის შემდეგ აღარ მინახავხარ.
ბიჭების საძინებელში ვიპარებოდი იმის იმედით,რომ ლოგინზე ჩამომჯდარს დაგინახავდი მაგრამ ყოველი მცდელობა უშედეგოდ მთავრდებოდა.
რამდეჯერმე დირექტორმაც კი გამომიჭირა და როზგიც არ ამცდენია,მაგრამ მე მაინც ვაგრძელებდი შენს ძებნას
უშედეგოდ თუ შედეგიანად.
მენატრებოდი.
მეშინოდა.
ვიტანჯებოდი.
მე ხომ პირველად შემიყვარდა.
YOU ARE READING
Can we meet again?||J.HS✔️
Fanfictionდიდი ხანია ჩემთვის არავის უთქვამს "მიყვარხარ", "მენატრები", ან თუნდაც "მძულხარ" მაგრამ... დრო გადის. წამი წამს მისდევს,წუთი წუთს,დრო გადის და ასე იქმნება უსასრულობა. ამბობენ დრო ყველაფრის მკურნალი არისო.ერთ დღეს გვტკივა შემდეგ კი გვიხარია. ცრემლს, ნ...
