უცნაური იყავი,ასევე უცნაური ქცევებით.
არ წყვეტდი ჩემს გაკვირვებას.
მწერებს ქილებში აგროვებდი.
ქოთნებში კი დამჭკნარ ყვავილებს რგავდი და დილაობით რწყავდი ხოლმე.
ფსიქიკურად ცოტათი ვერ იყავი,ამიტომაც ქრებოდი ხოლმე მთელი კვირა.
სამკურნალოდ დაყავდით.
ჩემს კითხვებს ყოველთვის თავს არიდებდი და არ მეუბნებოდი საბოლოოდ კარგად იქნებოდი თუ არა.
ვატყობ,რომ მეც უცნაური ვხდები.
ისეთივე უცნაური,როგორიც შენ იყავი.
YOU ARE READING
Can we meet again?||J.HS✔️
Fanfictionდიდი ხანია ჩემთვის არავის უთქვამს "მიყვარხარ", "მენატრები", ან თუნდაც "მძულხარ" მაგრამ... დრო გადის. წამი წამს მისდევს,წუთი წუთს,დრო გადის და ასე იქმნება უსასრულობა. ამბობენ დრო ყველაფრის მკურნალი არისო.ერთ დღეს გვტკივა შემდეგ კი გვიხარია. ცრემლს, ნ...
