Elleri sahiplenirdi ince çizgilerimi,
ben sahiplenirdim.
Bakışları okşardı kırgın saçlarımı,
ben severdim.
Uzanırdı tüm grisiyle bakışlarımın,
bedenlerimize hapis olmuş
sözlerimizin.
Korkardı dokunuşları boynuma
uzanan maviliğine,
ben beklerdim.
Kurumaya yüz tutmuş topraklarımızın,
hırçın çocuklarıydık biz.
Sevgiye ölümlü, acılara baki,
kalan bu ruhun çıplak yüzleri, birer
birer avuçlardı içimizi.
Ve birleşirdi asice,
yolunu bulan su gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÖNÜŞÜM
Poetry"Sen rüzgara uzat kalbinin mimarını ve çöz suyu deryadan , kat mermere , acıt yeryüzünü ! "
