Why Not? | Byler

3.1

●▪

Mike, çıkış zili çalar çalmaz Lucas'ın yanından hızla kalktı ve çantasını sağ omuzuna atarak rehberlik servisine büyük adımlarla ilerlemeye başladı. Kalabalık koridorda yürürken etrafına bakınmayı da ihmal etmiyordu. İçinde Anonim'i görebileceğine inanan bir umut parçası vardı hâlâ.

Mike, rehberlik servisine geldiğinde hızla kapıyı açıp arkasından kapattı. Bayan Reynold'ın yanına gitti ve gülümsedi.

"Merhaba, Bayan Reynold."

"Merhaba, Michael. Nasılsın?"

"Michael demezseniz çok iyi olacağım." dedi ve yapmacık bir tebessüm etti. Elini uzun ve koyu kahverengi tahtadan yapılma masanın üzerine koydu ve boğazını temizledi.

"Pekâlâ, Mike, çıkış zili çaldı. Seni üç yıl birazcık bile olsa tanıdıysam son zil çaldığında okuldan ilk ayrılan kişi sen oluyorsun?"

"Beni iyi tanımışsınız, Bayan Reynold."

"Peki seni şu an okulda tutan ve burada olmanı sağlayan şey ne?"

"Sizden bir iyilik isteyeceğim."

"Yapabileceğim bir şey ise eğer yardım ederim tabii."

"Kimya dersinde iki kişilik gruplar oluşturularak bir proje verilmiş ama ben o derste yoktum."

"Bunun için sana nasıl yardımcı olabilirim?"

"Proje ortağımın kim olduğunu bilmiyorum."

"Arkadaşlarına sorarsan sana söylerler, Mike."

"Bunu yapamam, Bayan Reynold. Kimya sınıfında çok yakın olduğum kişiler yok. Oralara girmesek mi ya da, olaylar oldu da biraz, durumlar karışık." dedi Mike, yüzünü ekşiterek.

"Anladım," diyerek ellerini masanın üzerinde birleştirdi, Bayan Reynold.

"Eşinin kim olduğunu bulmamı istiyorsun?"

"Evet."

"Öğretmenine sorabilirim."

"Olmaz!"

Bayan Reynold, çatılan kaşlarıyla Mike'a baktı. Mike, yutkundu ve telaştan havaya kalkmış olan elini masaya geri koydu.

"Yani olmaz çünkü Bay Cery dersi ihmal ettiğimi ve takip etmediğimi öğrenirse notuma eksi girer."

"Bu durumda elimden başka bir şey gelmiyor o zaman."

"Hayır, Bayan Reynold, geliyor."

"Nasıl?"

"Proje ortağımın ismini bilmiyorum ama resmini görsem tanırım."

Bayan Reynold, birkaç saniye Mike'a dikkatle baktıktan sonra olumlu anlamda başını salladı.

"Gel benimle." diyerek danışmanın arkasındaki odaya girdi. Mike, yüzündeki zafer gülümsemesiyle koşar adım Bayan Reynold'ın peşinden gitti.

Bayan Reynold, Mike'ın kimya dersindeki öğrencilerin adlarının olduğu bir liste ile 11. sınıfların okul resimlerinin olduğu albümü çıkardı. Köşedeki ufak masaya koydu ve masada duran kalemlikten bir kurşun kalem alarak üşenmeden kimya dersindeki kişileri albümde işaretledi. Ardından albümü Mike'ın önüne koydu.

"Kız mı erkek mi?"

"Erkek." dedi Mike, tek nefeste. Bayan Reynold, olumlu anlamda başını salladı ve işaretlediği resimlerin sayfalarını tek tek Mike'a göstermeye başladı. Mike, her resme dikkatle bakıyordu.

"Durun!" dedi, en sonunda. Kaşlarını çattı ve gözlerini kıstı. Fotoğrafa dikkatle baktı. Arka bahçede gördüğü o çekici çocuk...

"Partnerin bu mu?" diye sordu, Bayan Reynold.

"Evet, sanırım." dedi Mike, gülümseyen fotoğrafa bakmaya devam ederken.

"Bulmana sevindim." dedi Bayan Reynold, derin ve rahat bir nefes alıp verirken.

"Adı ne?"

"Byers. William Byers."

●▪