Why Not? | Byler

3.5

▪▪

"Selam, çocuklar." diyerek elindeki tepsiyi masaya koydu ve Mike'ın yanına oturdu, Jane. Max, Jane'e bakıp bu hareketine göz devirdi ve yemeğine devam etti. Lucas, Jane'e gülümseyerek karşılık verdi.

"Selam, Jane." dedi ve pudingini kaşıklamaya başladı, Dustin.

"Önce yemeğini yeseydin ya, Dustin." diyerek çatalındaki makarnayı ağzına attı, Lucas. Dustin, kısık gözleriyle Lucas'a garip bir bakış atıp pudingine döndü.

"Bir şey fark ettim de," dedi ve salatasını yuttu, Max.

"İlk defa bu kadar sessiziz."

"Nedeni Mike." dedi Dustin, ağzı doluyken. Lucas, midesi bulanır gibi bir ses çıkardı.

"Mike?" diyerek yemeğiyle oynayan Mike'ın omuzuna dokundu, Jane.

"Ha?"

Masadaki herkes birbiriyle bakıştı. Ardından Lucas, elindeki çatalı bırakıp çatılan kaşlarıyla Mike'a baktı.

"Sorun ne, dostum?"

"Hiç."

"Bizi mi kandırıyorsun?" diyerek araya girdi Max, tek kaşı havaya kalkarken.

"Sorun yok, çocuklar. Gerçekten."

"Neden bize neler olduğunu anlatmıyorsun?"

"Anlatmıyorum çünkü bir şey olduğu yok, Jane!" diye bağırarak hızla ayağa kalktı ve yemekhanenin kapısını çarparak bahçeye çıktı, Mike.

Hepsi şaşkınlıkla önce Mike'ın arkasından baktı. Ardından da birbirlerine bakıp Mike'a ne olduğunu düşünmeye başladılar. Gözleri dolan Jane ise yavaşça masadan kalktı ve ona seslenen arkadaşlarını duymazdan gelerek okula girdi.

"Jane, Mike'dan hoşlanıyor mu sizce de yoksa ben mi çok fesatım?" diye sordu pudingini bitiren, Dustin.

"Durum öyle değilse hepimiz fesatız, dostum." dedi Lucas, Dustin'e hak vererek. Max'in biraz morali bozulur gibi olsa da şu an daha önemli bir konu vardı.

"Bırakın şimdi Jane'i," diyerek Lucas ve Dustin'e baktı dikkatle. Sonra başıyla bahçe kapısını gösterdi.

"Mike'a bir şey olduğu kesin ve biz ne olduğunu bulmalıyız."

▪▪