스물아홉 seumul-ahop: OA and Disthroat

112 4 3
                                    

                                              ♣ C H A P T E R TWENTY-Nine

Magkasama kaming lumabas ni Dana ng gymnasium or more appropriate, Dana's following behind me. Hindi ko naman talaga alam kung saan ako papunta, I just said it to get rid of her. She was persistent on keeping me company and that made me feel glad deep inside.

Palabas na kami ng campus nang hinarang kami ng guard, si Manong Jun, sa may main gate.

"Excuse me po, bawal po lumabas ang studyante sa oras ng klase."

Nilingon ko si Dana at tinaasan ng isang kilay. Sa isip ko would you use your 'superiority' over them? Parang telephatic message lang dahil nang sinenyasan ni Dana ang guard ay saglit siya nitong pinagmasdan bago ito tumabi at binuksan ang maliit ma pintuan ng gate.

"Lakas talaga ng kapanyarihan kapag anak ng may-ari no?"

Kasalukoyan na kaming naglalakad papunta sa suki naming computer shop. Kailangan kong humugot ng lakas at insperasyon sa aking mga sinasamaba, Jung YongHwa, Jang Geun Suk, Song Joongki at marami pang iba. Na e.excite na sabi ng utak ko.

"Ate you're still a 'Park' kahit ano pang pagmamatigas na gawin mo."

"Huh! Not legally. Iligally illegitimate. Is there such at a word? I take you got my point."

"Whatever!"

Huminto ako sa tapat ng pintuan ng cafe at hinarap si Dana.

"Alam mo sumusubra kana at luma na yang ekspresyon mong 'whatever'" Ginaya ko pa ang gesture ni Ogie ng bubblegang. "Soooooo yesterday" prolonging the first word to give more emphases.

"So?"

"So?"

Parang nagsusukatan kami kung sinong unang susuko na panindigan ang bawat punto.

"Can you get lost?"

"Ikaw ha maka utos ka parang pag-aari mo ko."

Tinabig niya ako sa aking kinatatayuan na nakapagpashock sa akin at nauna siyang pumasok sa shop ni Lola Techie. Mabilis akong sumunod sa kanya sa loob at nakita ko siyang nakaupo sa aming usual seat.

Sinipa ko ng mahina ang kanyang upoan para makuha ang kanyang atensyon. Lumingon sa aming direksyon ang iilang tao sa loob ng computer shop.

"Ang tapang mo na ah."I crossed my arms in front of here.

"So? Are you just gonna stand there?"At nagpatuloy siya sa kanyang pagtitipa.

I was in dibelief. There is nothing I will throw her at here na hindi niya napagtatagumpayang labanan. In obvious defeat I retreated to my usual seat beside her. As part of my instinct nag sign in ako sa YM and to my surprise not that I'm not thinking about it nag IM si KangMaru08 sa akin.

KangMaru08: Where are you? Why are you not at school?

Napangiti ako dahil grabe talaga ang pagkaaktib niya sa presensya ko these days.

"Grabe na yan si kuya ha."

Nagulat ako ng makita ko ang mukha ni Danang nakasilip sa aking monitor. Tinulak ko ang balikat niya palayo.

Korea and MaggieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon