10.Bölüm: "Öyle Güzel Ki"

160 64 6
                                    

'Oy ve yorumlarınızı bekliyorum keyifli okumalar' ^^


 Sabah uyandığımda elimi tutan eller, sırtımdaki sıcaklık, boynumdaki sıcacık nefesle ne olduğuna anlam verememiştim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Sabah uyandığımda elimi tutan eller, sırtımdaki sıcaklık, boynumdaki sıcacık nefesle ne olduğuna anlam verememiştim. Arkamdaki Akeldi buna çok emindim kokusu beni mayıştırırken gözlerimi tekrar kapattım.

Ama arkamda bir kıpırdanma olunca tekrar gözlerimi açtım. Akel tekrar bana sarılırken kendimi hiç olmadığım kadar mutlu, huzurlu ve güvende hissediyordum. Sıkı sıkıya sardığı bedenimi ateş basmıştı. Çok sıcaktı, fazla sıcak sakin ol Ayperi ve bu kollardan çıkmanın yolunu bul.

Kendimi biraz geri çekip çıkmaya çalıştım ama sadece çalıştım. Akel beni bir türlü bırakmıyordu. İstemedende olsa bu durum hoşuma gitmiyor değildi. Sırıtıp arkamı yavaşça Akelin yüzüne doğru çevirdim. Öyle güzel uyuyorduki kendimi onu öpmemek icin zor tutuyordum. Öpmek? öpmek? Aklıma gelen görüntülerle yüzümün kızarmasını engel olmadım. Ben dün gece Akele bir kere öpebilir miyim? Diye sormuştum. Allah kahretsin!! Yavaşça Akelden uzaklaşıp ayagiya kalktım. Hala dün gece giyindiğim kıyafetleydim. Sessiz adımlarla Akelin odasına doğru yürümeye başladım.

Akelin odasına geldiğimde aralık olan kapıdan içeriye baktım. Berk ve Simge birbirlerine sarılmış bir şekilde uyuyordular. Bu görüntü yüzümü güldürürken arkamda duydugum adım sesleriyle arkama döndüm. Akel gülümseyerek bana yaklaşıyordu.

"Günaydın başın ağırıyor mu?" Diye sordu. Bende ona ayni şekilde karşılık verip gülümseyerek.

"Günaydın. Çok değil ama ağırıyor. İlaç içersem geçer." Dedim kafasını sallaydı. O sırada yanıma gelip aralık kapıdan içeriye bakınca kaşlarını çatıp içeriye girdi.

"Lan!!!?" Diye bağırdı. Ben yerimde sıçrarken Berk birden yataktan sıçrayıp aşağıya düştü.

"Anam, anam belim." Diye bağırmaya başladı. Gözlerim Simgeye kaydığında oda uyanmış gözlerini ovuşturuyordu.

"Uff insan böyle mi uyandırılır kuzen?" Diye sordu. Berk yerden kalkıp Simgeye bir bakış atıp Akele döndü.

"Hayvan bile böyle uyandırılmaz be." Diye söylenmeye başladı. Akel sert tepkisini hiç bozmayıp.

"Çok konuşmayın hadi kalkın." Berki işaret edip "sende kuzenimi üzersen gözünden bir damla yas düşerse senin topuğuna sıkarım bir daha yürüyemezsin!!! Anlaşıldı mi?" Diye sordu. Berk sırıtarak.

"Ne yani sen... sen.. Simgeyi bana verdin mi?" Diye oda soru sordu. Akel yüzündeki ifadeyi değiştirip sırıttı.

"Yatağımda uyumuşsunuz birde vermeyeyim mi? Verdim gitti." Dedi. Simge ve Berk birden ayaklanıp Akele sarıldılar.

Kısa Bir Şiir Seni Seviyorum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin