NEFESIME YAPMAM BEN BUNU!

1.6K 91 36
                                    

Yine kalelilerde son 1 yıldır olduğu gibi hüzünlü bir sabahtı. Nefes gittiğinden beri onlarda ne neşe vardı ne de mutluluk. Şaka yapılmaz olmuş, kahkaha sesi duyulmaz olmuştu. Tahir? Tahir kızından başka kimsseyle konuşmuyordu. Yemek bile onu hayatta tutacak kadar yiyordu. Zayıflamış, çökmüştü. Güneş, güneş babasına tek iyi gelen şeydi. Oda nefesini hatırlattığı için, gözlerine baktığında nefesini gördüğü için,sarıldığında nefesinin kokusunu duyduğu için. Herkes tahire destek olmak için uğraşıyordur ama tahir kızından başka hiç kimseye tebessüm dahi etmiyordur

M: tahir kosum az bi bak senlan bişey konuşacağum

T: buyur abi

M: otur kosum

Tahir mustafanın yanına oturur.

M: kosum sen kızunla çok güzel ilgileniysın tamam da onun da bi anneye ihtiyacu var

T: ben ona hem baba hem anne olurum abi

M: tahir iyi, güzel hoş diysın da anne sevgisu başka be oğlum

T: ne yapayum abi?

M: evlen kosum genç adamsun daha evlen hem güneşe anneluk yapar hem-

T: abi benim bu dünya da tek bi karım var ve hep de öyle kalacak .

M: tahir hemen dellenme dinla bi

T: abi nefes ölmedu, nefesime yapmam ben bunu!

M: tahir anlayrum seni oğlum ama güneş i-

T: güneşin tek annesi nefes başka kimseye anne demesine izin vermem

M: sen bilirsin kosum

T: yenge güneş sağa emanet ben nefesume gidiyrım

A: tamam yengem

Tahir hızlıca evden çıkar. Nefesin yanına gelir.  Son 1 yıldır her gün yaptığı gibi

T: nefesim burası sana yakışmıyor,çok soğuk,sen bunun altında üşümüyor musun? Güneş seni çok özledi. Onu buraya getiremem. Böyle yerlerden her çocuk korkar biliyorsun. 1 yıl be nefesim. Tam 1 yıl oldu,sensiz 1 yıl, nefessiz 1 yıl, tek yattığım bir yıl. Doktorlar bana bittiğini söylediğinde bende bittim be nefesim. Senden nasıl ayrıldım hala aklım almıyor. Ama sensiz olmuyor. Insan hiç nefessizliğe alışabilir mi? Mustafa abim evlen diyor. Güneş'e annelik yapar diyor. Olmaz ki nefesim. Senden sonra ben kimseye "karım" diyemem. Ona bakmam,dokunmam. Güneşin senden başkasına anne demesine izin vermem nefesim. Merak etme bu. Bu yürek hala ilk gün ki gibi senin için atıyor. Seni çok özledim karadenizim,hemde çok

Ve yine sevdeğini arkasında bırakarak ordan uzaklasır tahir. Eve gelir. 1 yıldır yaptığı gibi kızını alıp odaya çıkar. Güneş az çok konuşmaya başlamıştır

G: baba anne istiyoyumm

T: babacım annen yok ama

G: anne istiyoyumm

Güneş ağlamaya başlar. Tahir bu gibi durularda çok çaresiz kalıyordur.

T: tamam babam annen gelicek anne getiricem ben sana

Tahir kızını alıp aşağıya iner.

T: tamam evleniyrım

A: ne!

M: en doğrusu bu koçum

Naz: nefese nasıl yapacaksın bunu

Tahir bunu duyduğunda gerçekler suratına tokat gibi çarpmıştı

T: ben istiyor muyum? Güneşin her gün anne diye ağlamasına dayanamayrum artık. Her nefes aldığım an nefesim aklıma gelirken başka bi kadınla evlenmeyi ben istiyor muyum?

Tahirin bu sözlerinden sonra ortamda bi sessizlik oluştu. Herkes tahirin bu çaresiz haline üzülüyordu.

T: kim olduğu fark etmez kızıma iyi davranacak biri olsun yeter

Tahir bu son sözlerini de ettikten sonra kızını alıp yukarı çıkar.

1 hafta sonra düğün günü:

Bu öyle herkesin eğleneceği bi düğün değildi. Tahirin sevdigi kadından başkasına evet diyeceği bi gün tahirin tabiriyle " öldüğü gün" nikah masasının başına geçtiklerinde tahirin aklında sadece nefesi az sonra ihanet edecegi nefesi vardı. Ama kızı için yapmak zorundaydı çünkü artık nefesten umut yoktu. Gelmeyecekti o. Tahir evleneceği kızın yüzüne bile bakmamıştı sadece adının zeynep olduğunu biliyordu. Tahirin aksine zeynep çok mutluydu çünkü o tahiri seviyordu ama bilmiyordu ki tahirin aklında nefesinden başkası yoktu. Nikah memuru geldi

N.M: sayın zeynep özkan hiç kimsenin baskısı ve etkisi altında kalmadan tahir kaleliyi eş olarak kabul ediyor musunuz?

Z: evet

Normalde burda alkışların kopması gerekirken hiç kimseden ses çıkmıyordu.

N.M: sayın tahir kaleli hiç kimsenin baskısı ve etkisi altında kalmadan zeynep öztürk'ü eş olarak kabul ediyor musunuz

Tahirin gözünün önünden bu masaya nefesle oturdukları an geçti. Ne kadar mutlulardı ama şimdiyse tahiri ancak hüzün boğuyordu. Ama yapması gerekiyordu. Ne kadar zor olsa da yapması gerekiyordu

T: e-

Tam o anda tahirin telefonu çaldı.

T: efendim

- evet ben tahir kaleli

- ciddi misiniz?

- hemen geliyorum

..........................................,,,,,,,,

çooook uzun bi ara oldu biliyrum ama beni affedin okul bu sene cidden cok zor ancak vakit bulabildim. Bundan sonra bolumler gelecek

Fırtına( NEFTAH)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin