တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းေလးတြင္း အဝါေရာင္မွိန္ပ်ပ် မီးအလင္းေရာင္ေလးက ႀကီးစိုးလို႔ေနေလသည္။ ကုတင္ရဲ႕ေဘးတစ္ေနရာ ေအာက္ဘက္မွာေတာ့ အနီေရာင္႐ွပ္အက်ႌေလးတစ္ထည္က သခင္ရဲ႕စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံထားရေလသည္။ ကုတင္ေပၚတြင္ေတာ့ ေခါင္းရင္းကုတင္နံရံကိုမွီ၍ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနၿပီး သူ႕ရင္ခြင္ထဲက မီးခိုေရာင္ဆံသားတို႔နဲ႔ မ်က္ႏွာစူပုတ္ေနေသာ ေကာင္ေလးကို ခ်စ္မ်က္ဝန္းတို႔ျဖင့္ ၿပံဳး၍ၾကည့္ေနေလသည္။ သူ႔အက်ႌေတြကအနည္းငယ္ ဖ႐ိုဖရဲႏိုင္ေနသည္မွလြဲ၍ ရင္ခြင္ထဲမွေကာင္ေလးကေတာ့ အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းႏွင့္။
က်ဴးေလးရဲ႕ ပခံုးႏွင့္ ရင္ဘတ္တို႔တြင္ သူကိုယ္တိုင္ ခတ္ႏွိပ္ထားေသာ ခ်စ္တံဆိပ္မ်ားကိုၾကည့္ရင္း အံ႔မင္းတစ္ေယာက္ အၿပံဳးမသတ္ႏိုင္ေခ်။ ရင္ခြင္ထဲက က်ဴးေလးကိုၾကည့္ေနရင္း အသည္းယားလာကာ နားဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႔လွ်က္၍ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကား ဖိဆုပ္လိုက္ေတာ့
" အ … နာတယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ားႀကီး ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ "
လက္ကိုေနာက္ျပန္တြန္းလာေသာ က်ဴးေလးေၾကာင့္ လြတ္ေပးလိုက္ၿပီး ပခံုးသားတို႔ကို ဖိနမ္းလိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေလးကတစ္ခ်က္တြန္႔သြားတာေၾကာင့္ သူၿပံဳးလိုက္မိသည္။
ဒီေလာက္အနမ္းခံထားရတာေတာင္ အက်င့္မျဖစ္ေသးပါလား။ ဒီကေလးေလးကို အက်င့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမွပါေလ။
နားဖ်ားကိုနမ္းလိုက္၊ ပခံုးကိုနမ္းလိုက္လုပ္ေနေသာ ထိုလူႀကီးကို ခန္႔ေက်ာ္ အျမင္ကပ္လာေခ်ၿပီ။ ညေနထဲက လူကိုအခန္းထဲေခၚလာၿပီး အတင္းအဓမၼနမ္းေနတာ။ သူ႕သားသမီးမဟုတ္တိုင္း။ ေတြးရင္း၊ ေတြရင္းအျဖစ္ပ်က္တို႔ကို ျမင္ေယာင္လာကာ ငိုခ်င္လာသည္။
သူမ်ားႏႈတ္ခမ္းကိုလည္း အတင္းအဓမၼနမ္းတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးကိုလည္း ……
" အီး … ဟီး … ၿဗဲ … ႐ႊတ္ … "
အေတြးနဲ႔အတူ ခန္႔ေက်ာ္တစ္ေယာက္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ငိုခ်လိုက္မိသည္။
႐ုတ္တရက္ထငိုလာေသာ က်ဴးေလးေၾကာင့္ အံ႔မင္း ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ စိုးရိမ္စိတ္တိုးလာသည္။
YOU ARE READING
တစ္ရံေရာအခါ.....
Romanceလူေတြက အခ်စ္ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုၾကတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္မိေနတာပဲသိတယ္ ဟန္စစ္မင္း ကိုယ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ခ်စ္ရသူ ဝမ္းနည္းေနတာျမင္ေတာ့ ကိုယ္ပိုျပီးနာက်င္ရတယ္ ဟန္ လင္းခန့္ႏိုင္ လူတွေက အချစ်ကိုအမျိုးမျိုး အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိ...
