ခြမ္း !
တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အခန္းေလးတြင္း ဟန္စစ္ရဲ႕လက္ကခြက္ႏွင့္ စားပြဲခံုရဲ႕႐ိုက္ခတ္သံက က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာေလသည္။
" ဟန္ ! "
" ဟန္စစ္ ! "
လင္းခန္႔ႏွင့္ ခန္႔ေက်ာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ပူသံကပါ သံၿပိဳင္ထြက္ေပၚလာသည္။ က်န္ေသာသူမ်ားမွာေတာ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို မေတြးႏိုင္ေတာ့ဘဲ မွင္သက္စြာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ထိန္းခ်ဳပ္ထားရေသာ ေဒါသတို႔ကို လက္ထဲကအရက္ခြက္ကိုသာ ပံုခ်လိုက္ရင္း စားပြဲခံုေပၚေဆာင့္ခ်လိုက္မိသည္။ ခြက္ကြဲသံႏွင့္အတူ ေနရာအႏွံဖန္ကြဲစအခ်ိဳ႕ လြင့္စင္သြားၿပီး လက္ကိုထိုးစိုက္ေနေသာ ဖန္ကြဲစေၾကာင့္ ဟန္စစ္လက္မွေသြးစက္တို႔က ဖန္ကြဲစကိုျဖတ္၍ စားပြဲေပၚသို႔က်ဆင္းေနေလသည္။
ဟန္စစ္ရဲ႕လက္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ပူလြန္းေသာလင္းခန္႔မွာေတာ့ ထိုင္ေနရာမွ ဟန္စစ္ေ႐ွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ လက္ကိုဆြဲယူ၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဒူးေခါင္းႏွင့္ဖိမိထားေသာ ဖန္ကြဲစတို႔ကိုေတာ့ သတိမမူမိေခ်။
" ဟန္ ... ဘာလို႔ ဒီလို လုပ္ရတာလဲ ... ဘာလို႔လဲ "
ဂ႐ုဏာေဒါသႏွင့္ ေအာ္လိုက္ေသာ လင္းခန္႔ကို ဟန္စစ္ျပန္ၾကည့္လာကာ လင္းခန္႔ဆြဲကိုင္ထားေသာ လက္ကိုေဆာင့္႐ုန္းလိုက္ၿပီး ထိုလက္ျဖင့္ပင္
ခြပ္ !
ဟန္စစ္ရဲ႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ လင္းခန္႔ေခါင္းတစ္ဖက္သို႔ လည္ထြက္သြားရသည္။ ႏႈတ္ခမ္း၌က်ဆင္းလာေသာ ေသြးတို႔ကို သတိမမူအားေပ။ မိမိကိုထိုးလိုက္ေသာ ဟန္စစ္လက္ နာက်င္မႈကိုသာ စိတ္ထဲတြင္ႀကီးစိုးလို႔ေနသည္။
" ထိုင္ေန ... မင္း ငါ့ကို စိတ္တိုရင္ ေနာက္မွ မင္းေက်နပ္တဲ႔အထိထိုး။ ခုေလာေလာဆယ္ မင္းရဲ႕လက္ကို ေဆးထည့္ေပးမယ္။ အဲ႔နားက လံုးဝမလႈပ္နဲ႔။ ေျခေထာက္အေပၚတင္ထား။ ဖန္ကြဲစေတြ႐ွမိမယ္ "
ေျခေထာက္တို႔ကို ဆိုဖာေပၚတင္ေပးလိုက္ရင္း တစ္ဆက္တည္း မွာတမ္းေခြၽေနမိသည္။
ဟန္႔ကို နည္းနည္းေလးမွ သူထိခိုက္ေစလိုေသာ ဆႏၵမ႐ွိေပ။
" ဟိန္းမင္း ... ငါ့ကို ပတ္တီး၊ အရက္ျပန္နဲ႔ ေဆးဗူး သြားယူေပးပါလား "
YOU ARE READING
တစ္ရံေရာအခါ.....
Romanceလူေတြက အခ်စ္ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုၾကတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္မိေနတာပဲသိတယ္ ဟန္စစ္မင္း ကိုယ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ခ်စ္ရသူ ဝမ္းနည္းေနတာျမင္ေတာ့ ကိုယ္ပိုျပီးနာက်င္ရတယ္ ဟန္ လင္းခန့္ႏိုင္ လူတွေက အချစ်ကိုအမျိုးမျိုး အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိ...
