my husband is my professor

CHAPTER 4

Kasal na naming ngayon parang kaylan lang na pinag uusapan pa nila mom Ang kasal kasalan na to na sila lang Naman Ang may gusto.

Nandito ako ngayon sa kwarto at inaayusan ng mga taga make up na kaibigan ni mom iniisip ko Yung paano nalang Ang buhay ko Kung kasal na ako natapos Ang pag iisip ko ng nag salita Ang isa sa mga nag aayos sa akin.

"Ang ganda nyo po talaga kahit walang make up" bola nito sa akin

"Hindi Naman masyado" sagot ko nang nakangiti. Aayos na lahat naka ayos na ako oras nalang Ang hinihintay at sisimulan na Ang kasalan.

Narinig Kong may pumasok sa pintuan at si mom lang pala Ang pumasok kasama sila kuya.

"Ang ganda mo talaga anak" Sabi ni mom na habang maiyak iyak.

"Ganda Naman ni kapatid" Sabi ni kuya Dave. Nagulat pa ako bakit sila andito?.

"Thank you kuya" sagot ko sa kanya.

"Kuya kaylan ka pa pala dumating?" Tanong ko sa kanya dahil Ang Alam ko Hindi ito makakpunta sa kasal ko dahil busy sya sa state.

"Kaninang 6 lang" sagot nya tinignan ko Ang cp ko Kung anong oras na mag aalas 10 na pala.

"Syempre Hindi Naman ako papayag na Hindi masaksihan Ang kasal ng nag iisa naming kapatid" dagdag nya pa

"Kung sasaktan ka man ng magiging Asawa mo wag kang mag dadalawang isip na mag sumbong sa amin dahil Hindi din ako mag dadalawang isip na bugbugin yang mapapangasawa mo" Sabi sa akin ni kuya hay naku nagiging over protective nanaman si kuya pero I find it sweet.

"Oo naman kuya" sagot ko sa kanya habang nakayakap.

Natigil Ang pag usap namin nila kuya Ng biglang pumasok Ang wedding organizer.

"Ma'am mag sisimulan na po Ang kasal maari na po tayong mag punta sa simbahan" Sabi nya.

Tumayo na ako at nakalalay sa akin sila kuya sa akin.

Papunta na kami sa simbahan nakasakay sa bridal car habang nag iisip. Kung anong mangyayari pag natapos ng kasal NASA kalagitnaan ako Ng pag iisip, huminto Ang sinasakyan ko ibig sabihin andito na kami.

Bumaba ako at sinundo ako Ng wedding organizer para pumunta sa pintuan Ng simbahan. Andito na kami sa pinto at binuksan na Nakita ko Kung paano Ang ganda Ng pag kaka designe Ng lahat simula sa karpet na dadaanan ko at sa mga bulaklak na nag kalat sa simbahan na syang nag paganda sa simbahan samahan mo pa Ng mga decorations na kulay gold at my halong puti. Ito na mag lalakad na ako papunta sa taong pakakasalan ko.

Habang nag lalakad ako nakatingin ako Kay Charles na Wala kang makikitang expression sa muka nya well di Naman talaga namin Ito ginusto our parents is the one who arrange it at Wala na kaminf magagawa kundi Ang sundin Ito.

Nag punta kami sa harap Ng pari at nag simula na Ang seremonyas hanggang sa dumating na Ang palitan Ng myself vows.

"Ako si hanna charise Lopez ipinapangakong tatanggapin ka Kung ano ka man sasamahan ka sa hirap man o sa ginhawa" sabay suot ko Ng singsing sa daliri nya.

"I'm Charles John montefalco promise to you to take you as my wife sa hirap man o sa ginhawa sasamahan Kita." Sabi nya sabay suot Ng singsing sa daliri ko.

"And I pronounced you husband and wife you may now kiss the bride" Sabi Ng pari

Tinignan ko si charles alam ko Naman na Hindi nya ako hahalikan Kaya binalik ko nalang Ang tingin ko sa pari pero bigla nya akong hinigit sa braso at hinalikan sa noo.

"Yyyyyyyiiiieeeee" sigaw Ng mga bisita dahil sa ginawa ni Charles.

Tinignan ko sila mom at tita na halos mangiyak ngiyak na sa kasalan na to pero ako Hindi ko Alam Kung anong nararamdaman ko meron sa kalahati ko na masaya pero may iba pa akong nararamdaman.

Pag katapos Ng kasal pumunta na kami sa reception para kumain.