my husband is my professor

CHAPTER 9

Rhys pov

Naalimpungatan ako ng katukin ni mama ang kwarto ko shiiittt madilim na sa labas anong oras na kaya? Mamaya ko nalang titignan shems naka uniform pako.

"Rhys ano ba! Bumangon kana dyan anak!" Bulyaw sakim ni mama oo na ito na babangon na.

"Lalabas napo, mommy give me five minutes" hiyaw ko at dali daling pumasok sa banyo.

" Alright, bilisan mo bumaba kana para makakain kana" hindi kona pinansin si mama at dali daling nag nag shower yeah may mga gamit pa naman ako dito nag bihis nalang ako ng pantulog at binun at buhok ko at bumaba na.

Narinig kong nag uusap sila mommy at daddy sa sala akala koba kakain na bakit nasa sala sila? Angulo no mommy ah.

" Anak kumain kana dyan at alas 10 na tapos na kami kumain kaya kumain kana dyan, para makauwi kana sa bahay nyo" pag papaalala sakin ni mommy oo nga pala uuwi pako samin baka mag alala na sakin asawa ko, tanga self gabi na oh kung nag aalala sayo yun kanina kapa nya hinanap diba? Pero hindi.

"Ano kaba hon, dito muna patulugin si rhys ako ng bahala mag sasabi sa asawa nya" nabigla naman ako sa sinabi ni daddy yess dito na muna akooo.

Kumain nalang ako ng mabilisan para makaakyat na ulet sa taas.

" Akyat napo ako mommy daddy goodnight poo" tumakbo nako sa taas at diko na pinakinggan mga sasabihin ni mommy.

Pag akyat ko sa kwarto dali dali kong inopen yung cp ko, waitt! Halla ang daming message at miss call ni charles!

FUCK WHERE ARE YOU!

HOYYY BABAE MAY BALAK KA PABANG UMUWI?

HANNAH! TAKE MY CALLS!

IM GOING TO CALL THE POLICE!

RHYSS WHERE ARE YOU!

169 miss calls

napatigil ako sa pag babasa ng iba pa nyang tex ng bigla itong tumawag.

"H-ello? Bat bako nanginginig.

" Where the fuck are you? Its already pass 11 and you didn't going home?!" Shet galit na sya, pero bat naman sya magagalit ha? Student lang naman turing nya sakin.

"Charles andito ako sa bahay ng parents ko" natatakot akong sumagot sa kanya

" Bakit hindi ka nag paalam? Shit hanna kanina pa kita hinahanap, dimo manlang ba naisip na may nag aalala sayo ah!" Sigaw nya sakin.

Wait nag aalala? Hindi ba Charles napilitan kalang naman? Pero bakit ganto ang pinapakita mo?

"Stay there I'll pick you up" mahinahong sabi nya.

"Okay" sagot ko naman

Nabitawan ko nalang yung cellphone ko ng maisip yung inasta nya kanina bakit ganun Hindi kaya? Nooo rhys! Hindi hindi wag baka ikaw lang din ang masaktan baka umiyak ka sa huli, pero mahal kona eh hindi ko mapigilan na mag isip na mahal nya na din ako. Na may care na sya sakin.

Natigilan naman ako sa pag iisip ng may kumatok sa pintuan ko ng mabilis at malakas.

"Sandali papalitan moyan ah pag nasira ihaham--"
Hindi kona naituloy ng mabuksan ko ang pinto at bigla nya akong hatakin at yakapin na para bang nawala ako sa bisig nya ng ilang taon.

" Charles hi-ndi a-ako m-akahinga" nahihirapan kong saad sa kanya, maka yakap ah wagas

Hindi nya naman ako sinagot at bigla nalang hintak pababa ng hagdan.

"Let's go home" matigas nyang sabi.

Wala na akong nagawa kundi ang pag pahila buti nalang at umakyat na sila mommy nakatulog nadin siguro kung hindi nakita nila kung paano ako hilain nitong hinayupak nato.

"Pasalamat ka mahal kita" mahina kong sabi

"What are you saying?" Napahinto sya sa paghila sakin.

" Nothing" sabi ko nalang sakto namang binitawan nya ako, nasa garahe na pala kami.

Nasa loob na kami ng sasakyan ng walang nag iimik samin tanging tunong lang ng sasakyan ang bumabalot samin.

"Bakit hindi ka nag paalam". Nabigla naman ako ng nag tanong sya. Winalang bahala ko nalang ito at tumigin sa bintana

" RHYS FUCK ANO BA! BAKIT HINDI KA NAG PAALAM!" halos mapatalon ako ng sinigawan nyako.

Naiiyak na ako, pls lang ilabas mona ako, ayokong makita nyakong umiiyak.

" Wala na kasi kaming klase kanina saktong maaga pa naman kaya naisipan kong umuwi samin, nakatulog ako nagising nalang ako alas diyes na sinabi sakin ni dady na ipapalam nalang daw sayo kaya hindi nako nag abalang ipag sabi sayo" halos mag kanda piyok ako kakasabi nayan shems unti nalang maiiyak nako.

Hindi nasya nag salita, hindi konadin sya kinibo at sakto nalang nasa tapat na kami ng bahay kaya naisipan konang bumaba.

Nag lalakad nako papasok sa bahay at paakyat na sana ako ng may humigit sa kamay ko.

" I'm sorry" malungkot yung mga mata nya.

Binawi ko yung kamay ko at dali daling tumakbo pataas ng hagdan at dali daling pumasok sa kwarto ko

Iniiyak ko lahat lahat ang sakit masigawan lalo na,masigawan ng lalaking minamahal mo para akong tinutusok ng libo libong karayom masakit masakit dito sa dibdib.

--------

Stay safe everyone ❤️
Specially to all our FRONTLINERS SALUTE❤️