MAYBE ❦ Texting ✓

4.3

Medya; Erva♥

İşin kötü yanı kapıyı açan kişi Eren'in annesiydi. Yani, ben öyle tahmin etmiştim.

"Şey merhaba, ben Eren'e bakmıştım ama..."

"Eren'in arkadaşı mısın?" Diye sordu yüzünde hiçbir mimik oynamazken. "Eren'in pek kız arkadaşı yoktur da. Yani var tabii de eve gelen olmaz. Yoksa sen Ecrin denen kız mısın?"

Eren'in annesine hep Ecrin'den bahsetmesine mi yanayım yoksa beni Ecrin sanmasına mı karar veremedim.

"Yok hayır, ben Erva..." deyip gülümsedim. Geçmem için başıyla işaret ettiğinde vakit kaybetmeden içeri damladım. "Demek adın Erva," diyerek beni süzdü baştan aşağı. "Güzel bir ismin varmış..."

Kadının beni süzüp ardından adımı beğenmesi açıkçası biraz tuhafıma gitti ama umursamadım pek. Direkt Eren'in odasını sordum. Üst katta olduğunu öğrenince adımlarımı merdivenlere doğru yönlendirdim.

Kapısı siyah olan bir oda gördüğümde bu odanın onun odası olduğunu anlamam çok da uzun sürmedi. Daha fazla beklemenin ecele faydası yok diyerek daldım odaya...

"Anne istemiyorum bir şey, rahat bırakmıyorsunuz siz de insanı iki dakika ya!"

Sesimi çıkarmadım.

"Anne?" Diyerek yattığı yerde yüzünü bana doğru çevirdi. "Erva?"

Yine bir şey demedim.

"Erva ne işin var senin burada?" Diye sordu yeniden. "Kafamı toparlamaya ihtiyacım var, şimdi gidebilirsin..."

Yanına yaklaştım ve yatağının ayakucuna oturdum. Sesini çıkarmadı. Bir süre sessiz kaldık. Ben de o sırada diyeceklerimi kafamda tartıyordum.

"Bak Eren, amacım kafanı karıştırmak değil, senin kadar benim de kafam karışık çünkü... eğer şu an istemiyorsan giderim sorun yok... Ama lütfen hakkımda kötü düşünme..."

Sesini çıkarmadı. Şu durumda bile bana bakmıyordu. Bu durum içimin burkulmasına neden oldu. "Pekâlâ, hoşçakal o zaman..." dedim kısık sesimle. Ardından kapıya doğru yöneldim.

"Erva, seni seviyorum lan ben! Ecrin'den ayrıldıktan sonra bu durumu kendime yediremedim ama gerçekler acıdır derler ya hani... Ben senin sevgine bile aşık oldum be! En çok da bu canımı yakıyor!"

Duyduklarım karşısında yerimden kıpırdayamadım bir süre. Az önce bana beni sevdiğini mi söylemişti? Hayal görüyordum herhalde...

"... Biliyorum hâlâ şoklardasın..." diyerek güldü. Onun gülüşü ile ısınıyordu benim içim...

"Konuşmayacak mısın?" Dedi yine. Cevap vermeden yüzümü ona döndüm. Gülümsedi, gülümsedim...

Yatağından kalkıp yanıma geldi. "Bu sefer ciddiyim Erva," dedi. Ardından güldü. "Evlen benimle.."

"Salak ya!" Diyerek omzuna geçirdim bir tane.

"Tamam tamam, son cümlemi saymazsak ciddiydim!" Dedi yine gülerek. Sen hep gül çocuk!

Gözlerimi devirdim ve bakışlarımı yeniden gözlerine çıkardım.

"Seni seviyorum Erva'm..."

"Ben de seni... N-ne dur bi' saniye! Seni seviyorum mu dedin sen?"

Gözümdeki yaşı silip yeniden gözlerime odakladı bakışlarını...

Elimi kalbime koydum. Fazla hızlıydı...

"Eren,.." dedim elimi çekmeden. "Galiba ölüyorum!"

BÖLÜM BİTTİ SORRY:(((((