Görevimiz:Vinogradova

İstikamet:Rusya~Bölüm 14

"Anne yemin ettim ya niye inanmıyorsun?Benim değil o dergiler." Ebrar başını öne eğdi.Arkadan çapraz yaptığı parmaklarını kimse görmüyor tabii.

"Sus,hergele!Babana çektin sen zaten belliydi böyle olacağı!Yetiştirdiğim evlatlara bak yüz karası!"

Bir adım öne çıktım:

"Benim ne suçum var anne allasen?!Ben gayet hayırlı bir evladım.Şükredeceğine bağırıyorsun." İşaret parmağını havaya kaldırdı:

"Sus,seni de almayım ayağımın altına!"

Attığım adımı geri aldım.Ebrar başını kaldırarak masum kedi bakışı yapmaya çalıştı ama şu anki hali tütü giymiş orangutanı andırıyordu.

"Anne onlar Tarık'ın diyorum sana!Vallaha da billaha da Tarık'ın onlar!"

Çapraz parmaklarla çarpılmaktan kurtulamayacağını anlayınca ayağını da hafifçe kaldırdı ama bizimkinden kaçar mı?

"Sen...sen ne yapıyorsun bakayım arkada?Ne saklıyorsun?Ayıp ayıp.Birisi görse ne der ne düşünür biliyor musun Ebrar?Bitti.Buraya kadar.Ben seni adam edemiyorum.Babana gidiyorsun!"

Hah,buyur buradan yak.

Ebrar'ın gözler açıldı,ayak yere indi.Derin bir nefes aldı ve bağırmaya başladı.'İçinizdeki öküze 'OHA' deyin' kitabının hitap kısmında Ebrar'ın ismi altın harflerle yazmalıydı.

"Sen nasıl böyle bir şey dersin ya?Sana inanamıyorum!Sen oğlunu tanımaz mısın be kadın?Yapmayacağımı bilmiyor musun,ben neden uğraşayım öyle şeylerle?Babama falan gitmiyorum!"

Annem karşılığında bağırmasa da Ebrar'dan gözlerini ayırmadı.Birkaç dakika öyle durduk.İçindeki mahkemede karar varmaya çalıştığını biliyordum.En sonunda başını iki yana salladı:

"Seni zerre affetmiyorum.Zaten yarın Rusya'ya gideceksin fakat-" Etkiyi arttırmak için bekledi.Bu sadece bizim aileye özel bir şey miydi? "Fakat,döndükten sonra seni eve almayacağım.Babanda kalacaksın." Gözlerini kısıp bana çevirdi: "Bozacının şahidi şıracıya da yerim yok.İkinizi de istemiyorum.Buraya kadar ben baktım bundan sonra da babanız baksın!"

Dergileri çöp kovama fırlatıp odadan çıktı.Birbirimize baktık ve sustuk.En sonunda Ebrar ellerini beline koyup odada turlamaya başladı.İkinci tudan sonra önümde durdu.Çok sakindi:

"Pekala,ikimiz de kovulduğumuza göre-" Dudak büzdü. "Şu benim kulaklığı versene."

"Başlatma kulaklığına Ebrar,yolarım seni!Senin yüzünden kovulduk geri kafalı mançita!"

Ebrar odasına geri adım marş koşarken iç çektim.Bu geri kafalı yüzünden masum kardeşlerin günahı alınıyor!Hepinizi şikayet edeceğim!

...

Evde siren sesleri duymamla havaya fırlamam bir oldu.Bismillah!Siren mi?Koridora çıkıp bağırdım:

"Yanıyoruz!Yanıyoruz!Anne,Ebrar kalkın!Dışarıya,herkes dışarıyaa!"

Annem telaşla odadan çıktı:

"Ne oluyor?Bu sesler ne?"

Koşarak annemin yanına gittim:

"Yanıyoruz anne!Alarmlar çalıyor.Ebrar öküzü çabuk buraya gel ve itfaiyeyi araa!"

Annem mutfağa giderken bana bağırdı:

"Ebrar'ı boşver,ıslak odun yanmaz!Sen itfaiyeyi ara!" 

İyi fikir.İtfaiye itfaiye...Numarası kaçtı lan itfaiyenin?Haydee,telaştan akıl mı kaldı?!Numarası kaç oğlum itfaiyenin?!