This is a boyxboy story, Open for open minded people.
some scene may not be appropriate for the Ages 18 and below so read it at your own risk
(RATEDSPG)
Kilalanin natin si Sam, laking syudad ngunit napagpasyahang manirahan sa probinsya ng Ilocos d...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Isang linggo na ang nakalipas mula ng manirahan ako rito sa maynila. Ngayon ay araw ng lunes at kasalukuyan akong naghahanda para sa lakad ko ngayong araw.
What is today's Agenda?
Makipag kita kay Attorney Alvarez para pag-usapan ang mga Assets na naiwan sa'kin ng aking mga magulang kasabay nun ang pakikipagkita sa isang financial consultant upang mapag-usapan kung paano mas mapag-iingatan at mas mapapalago ang pera, ari-arian at lahat ng investment ng parent ko.
Hindi ko naman maiwasang ma-pressure dahil aminin man natin sa hinde, I'm just 19! At sa edad kong ito, mahirap pagsabayin ang pag-aaral at pag-mamanage ng lahat ng ari-arian, pera pati stocks at investmens ng mga magulang ko.
Mabuti nalang at kaagapay ko rito si attorney Alvarez na lubos kong pinagpapasalamat kasi simula nung namatay ang mga magulang ko siya na ang nag-aasikaso at pansamantalang nag-iingat ng yamang naiwan para sa kin ng aking mga magulang.
Nang masigurado ko maayos na ang aking sarili, kaagad kong sinigurado na kompleto ang lahat ng dokumentong kilangan para sa pagkikita ngayon, mahirap na baka wala kaming magawa neto kung kulang-kulang ito!
"Naks, ayos ang porma natin insan ah" komento ni Aaron ng lumabas ito galing sa kanyang silid.
"Sira! May lakad ako, makikipagkita ako kay Attorney Alvarez para pag-usapan ang mamanahin ko sa mga magulang ko," sabi ko.
"Oh! Iba ka na talaga, Insan, mayaman ka na!" pambobola niya. "Alam mo na! Nasa tabi mo lang ako. Minsan nga, nasa likod! O di kaya sa harap sin—" Pinutol ko na ang kanyang pagsasalita, dahil alam kong hindi maganda ang susunod na lalabas sa bibig ng pinsan kong ito.
"Tang-ina mo!" sabi ko sabay buntong hininga
"Kung ganito rin naman kahirap maging mayaman, mas gusto ko na lang maging mahirap," pahayag ko na ikinakunot ng kanyang noo.
"May problema ba, Sam?" tanong nito.
Here's a refined version of your passage, keeping the tone and emotions intact:
"Wala naman! Medyo stress lang siguro, kasi sa totoo lang, napakadami ng responsibilidad ko ngayon, kasabay pa nun kailangan ko pang mag-aral! Nakakalungkot lang na mas limitado na ang oras ko para sa sarili ko, hindi katulad dati na hawak ko lahat ng oras ko!" hayag ko na may bahid ng kalungkutan. Di nyo rin naman ako masisisi, 19 pa lang ako! Hindi 29, nasa edad pa ako ng pag-eenjoy! Pero wala eh, ang kailangan ay kailangan.
"Wag ka nang malungkot Insan! " Seryoso nitong tugon
"Gusto mo, wag ka na lang makipagkita kay Attorney at magkainan na lang tayo sa kwarto ko?" sabi nito, sabay kagat-labi habang nakangiti.
"Pakyu ka! Ikaw talaga, puro ka kalokohan!" sagot ko, sabay tapon ng ballpen na hawak ko, na kaniya namang nasangga.
"Hahaha! Nagsalita ang hindi loko-loko!" si Aaron sabay abot sa akin ng binato kong ballpen.
