Him and I

κεφάλαιο 31ο

Αμέλιας POV

Εγω-Νικο.
Ψυθιρισα αφού σταμάτησα το φιλι μας.

Νικ-πες μου...
Μου απάντησε και αυτός εξίσου χαμηλόφωνα.

Εγω-ισως ολο αυτο να ειναι αμοιβαιο.

Τα μάτια του γουρλωσαν και οι άκρες τον χειλιών του έφτασαν στα αυτιά του.

Εγω-αλλα Νίκο...φοβάμαι.
Νικ-τι φοβάσαι ματάκια μου?
Εγω-ολο αυτο.Ειναι περίπλοκο.Φοβαμαι μην πάθω τα ίδια.Γιατι σίγουρα αυτό που νιώθω δεν είναι απλο ενδιαφέρον είναι κάτι πιο δυνατό.Και αν 1 στις 1.000 γίνει κατι κακο μεταξύ μας θ-

Νικ-τιποτα δεν θα γίνει.Αλλα πρώτα ας προσπαθήσουμε.Και πες μου σε παρακαλώ τι εννοείς όταν λες τα ίδια?
Εγω-ημουν στην 2α Γυμνασίου και τα είχα με ένα παιδί από την 1η Λυκείου.Σκεφτομουν δύο χρόνια διαφορά δεν  είναι και τίποτα.Εε είμασταν μαζί πολύ καιρό και όταν πλέον ήμουν εγώ στην 1η και αυτός στην 3η Λυκείου ήθελε να προχωρήσουμε.Εγω δεν ήθελα αλλά με πίεσε... έγινε ότι έγινε και μετά με παράτησε.

Είπα και στην θύμηση της συγκεκριμένης στιγμής ένιωσα να βουρκωνω.

Νικ-τι εννοείς σε πίεσε?
Είπε και μια φλέβα πετάχτηκε στο μέτωπο του.
Εγω-οτι η πρώτη μου φορά ήταν σαν βιασμός.

Είπα και χωρίς να το ελέγχω πολλές αναμνήσεις έβγαιναν από τα μάτια μου και κυλούσαν στα μάγουλά μου.

Αμέσως ο Νίκος άνοιξε τα χέρια του και με έβαλε σε αυτή την τόσο οικεία πλέον αγκαλιά του.

Νικ-συγγνώμη δεν ήθελα να σου τον θυμίσω.
Εγω-ειναι εντάξει.

Μείναμε για αρκετή  ώρα έτσι.
Αγκαλιασμένοι μέσα στο σχεδόν απόλυτο σκοτάδι.

Νικ-Αμέλια...
Είπε τόσο σιγανά που ίσα ίσα τον άκουσα.
Εγω-τι ειναι?
Νικ-θες να γίνεις κοπέλα μου?Έστω να προσπαθήσουμε...
Εγω-οχι
Είπα και το χαμόγελο του έσβησε.
Εγω-φυσικα και θέλω βλακα.
Γέλασα με την αντίδραση του και αυτός με κοίταξε με παράπονο...

Και ως φυσικό επακόλουθο τον φίλησα.

Σταματήσαμε και μείναμε αγκαλιασμένοι.
Ναι αυτο είμασταν.
Αγκαλιασμένοι ,μέσα στο σκοτάδι,καθισμένοι σε ένα παγκάκι.
Στο δικό μας παγκάκι.

{...}

Εγω-εισαι σίγουρος ότι δεν θα τον πειραξει τν
μπαμπά σου?
Νικ-ναι μωρέ τι να τον πειραξει.Ασε που σε συμπαθεί παααρα πολύ.
Είπε γελώντας...