κεφάλαιο 16ο

4.4K 244 45
                                    

Αμέλιας POV

Όταν έφυγε η μικρή από την κουζίνα δεν άντεξα άλλο και ξέσπασα σε κλάματα.

Ο Nικ σηκώθηκε από τη θέση του και σηκώθηκα και εγώ ενω με τράβηξε κοντά του και με αγκάλιασε...
Χωρίς κανέναν δισταγμό τον πλησίασα και χωθηκα στην αγκαλια του

Χωρίς κανέναν δισταγμό τον πλησίασα και χωθηκα στην αγκαλια του

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.


Νικ-σε καταλαβαίνω...
Μου είπε ψυθιριστα ενώ εγώ ήμουν ακόμα στην αγκαλιά του

Εγω-μην το ξαναπείς αυτό...δεν μπορείς να με καταλάβεις...
Του είπα και τον έσπρωξα από πάνω μου.

Νικ-κι όμως...
Είπε και έφυγε από την κουζίνα

Εγώ έμεινα εκεί και τον άκουσα από το σαλόνι να ευχαριστεί την μαμα μου και μετά μια πόρτα να κλείνει...

Τότε ήταν που βγήκα και εγώ από την κουζίνα και κατευθύνθηκα προς τις σκάλες για να πάω στο δωμάτιο μου...
Αλλά που τέτοια τύχη...

Μαμα-για ελα εδώ νεαρή μου
Εγω-οχι τώρα μαμα...
Και τότε παρατήρησε ότι εκλαιγα

Μαμα-τι έπαθες γιατί κλαις?
Εγω-τίποτα ...θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.
Μαμα-Αμελια μου μπορείς να μου πεις ότι θες το ξέρεις ετσι?
Εγω-ναι μαμα το ξέρω...

Της είπα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου...

Κάθισα στο πεζούλι του παραθύρου μου πάνω από το κρεβάτι και ειδα ότι πλέον είχε νυχτώσει έξω.
Έβλεπα τα αστέρια και άρχισα να συλλογίζομαι όσα έγιναν από το πρωί μέχρι τώρα...

Γιατί να τον έχω και στο γυμναστήριο?
Γιατί να με προκαλέσει να τον χτυπήσω?
Γιατί μετά να συμπεριφερθω έτσι και να τον βοηθήσω με τις πληγές του?
Γιατί να με φιλήσει?
Γιατί ανταπέδωσα και μετά τον ξαναφιλησα?
Γιατί να μάθει για τον μπαμπά μου?
Γιατί να μου πει πως με καταλαβαίνει?

Όλα είναι ένα γιατι..

Γαμωτο τι μου έχει κάνει?
Σκέφτομαι πολύ περίεργα τώρα τελευταία και νιώθω συνεχώς τα χείλη του πάνω στα δικά μου.
Ιδέα μου θα είναι....

Him and I Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang