Him and I

κεφαλαιο 37ο

Αμέλιας POV

Ξυπνάω στον καναπέ του σαλονιού και νιώθω όλα μου τα κόκαλα σπασμένα.
Κοιτάω δεξια και αριστερά αλλά δεν βλέπω πουθενά τον Νικ.
Ναι σωστά θα έπεφτε στα μάτια μου αν ξυπνουσε εδώ...

Δεν τον καταλαβαίνω ειλικρινά.Πρεπει να του μιλήσω να δω τι έχει να μου πει και να του πω και εγώ δυο λογάκια.

Παίρνω το κινητό μου πάνω από το τραπεζάκι και βλέπω την ώρα.

Έχω χάσει την πρώτη ώρα οπότε σηκώνομαι και σιγά σιγά αρχίζω να ετοιμάζομαι μπας και προλάβω έστω την 2η.
Παίρνω το δερμάτινο τζάκετ μου και αποφασίζω να πάω με την μηχανή μου.

Αφού φτάσω παρκάρω και βλέπω όλο το σχολείο στο προαύλιο.
Άρα έφτασα στο διάλειμμα.
Χαιρετάω με ένα νεύμα του κεφαλιού μου τον φύλακα και μου ανοίγει την πόρτα.

Πηγαίνω στο παγκάκι μας και τους βλέπω όλους εκεί.
Απαρτία...πάω και κάθομαι στα γόνατα του κωστα γιατί δεν είχε πουθενά αλλού χώρο και ο Νίκος σηκώνεται φανερά εκνευρισμένος πάνω και αφού κοιτάξει μια εμένα και μια τον Κώστα αρχίζει να βηματιζει μακριά μας.

Σηκώνομαι επιτόπου και τον ακολουθω.Τον τραβάω από το μπράτσο και τον σέρνω μέχρι την πίσω πλευρά του σχολείου.
Εκεί ήταν κάτι παιδιά από την συμμορία αλλά και κάποιοι άλλοι που κάπνιζαν.Με το που τους έκανα νόημα εξαφανίστηκαν.

Νικ-ασε με γαμω...τι άλλο θες επιτέλους?
Εγω-τι θέλω?Είσαι καθόλου με τα καλά σου?
Με λες πουτανα,χτυπιεσαι με τον Κώστα,φιλιεσαι με μια άκυρη,ερχεσαι μεθυσμένος σπίτι μου και το πρωί είσαι άφαντος.

Του λέω και με απλά με κοιτάει ανέκφραστος.

Εγώ-δεν μιλάς...εννοείται πως δεν μιλάς... τι να πεις άλλωστε?
Νικ-και εσύ τι κάνεις?Τα έχεις με εμένα,γαμιεσαι με τον Κώστα,με απατάς και μετά όλα καλα..εσύ είσαι καθόλου με τα καλά σου?

Οι τόνοι μας έχουν ανέβει σε άλλο επίπεδο και άνετα ακουγομαστε μέχρι την μπροστά αυλή...

Εγω-ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΊΠΕ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ!!!
Νικ-ΚΑΠΟΙΟΣ Ή ΜΆΛΛΟΝ ΚΆΠΟΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΆΝΟΙΞΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ...
Εγω-ΝΑΙΙ Ε?Η ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΠΟΥΤΑΝΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΊΟΥ.
Νικ-ΜΙΑ ΤΣΟΎΛΑ ΕΊΣΑΙ.ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΏΣ ΕΊΣΑΙ!
Εγω-ΕΕΕ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΎ ΓΕΛΟΊΟΣ ΑΓΟΡΆΚΙ ΜΟΥ.

Νιώθω να ζαλιζομαι και το επόμενο λεπτό βρίσκομαι στο πάτωμα με τον Νικ από πάνω μου να με ρωτάει αν είμαι καλά.

Τα μάτια μου κλείνουν αυτόματα...

{...}

Ξυπνάω και καταλαβαίνω πως βρίσκομαι στο δωμάτιο μου.
Κοιτάω δίπλα μου και βρίσκω τον Νικ να κοιμάται στην καρέκλα του γραφείου μου.