Him and I

κεφάλαιο 55ο

Αμέλιας POV
(Μετά από 1 μηνα)

Πλέον έχουμε εγκατασταθεί κανονικά στο καινούριο μας σπίτι και η ζωή μας κυλάει σε ήρεμους ρυθμούς ,γεματους παρ' όλα αυτά με αγάπη...

Ο Νικ είναι ένας κλασσικός χαζομπαμπας και έχει την κόρη του πριγκίπισσα.Μονο στέμμα δεν της έχει φορέσει ακόμα.

Την βλέπω να του κάνει νάζια και να παίζει μαζί του...εννοείται πως τον σκλαβωνει με αυτά που του κάνει και πολλές φορές πιστεύω ότι είναι πιο ερωτευμένος με την Ιρης παρά με εμένα.

Σήμερα μπήκε ο Οκτώβριος αλλά ο καιρός είναι υπερβολικά ζεστός εδώ στην Αθήνα.
Ακόμα κυκλοφορούμε με κοντομάνικο και αρκετές φορές σορτς.

Ο Γιάννης με την Φανή μετά την μια εβδομάδα που κάθισαν εδώ ,έφυγαν πάλι για το εξωτερικό.
Τους έμεινε άλλη μια χρονιά μέχρι να τελειώσουν τις σπουδές τους και ύστερα θα έρθουν να εγκατασταθούν εδώ μόνιμα.

Ο Κώστας με την Μαρίζα αρχίζουν τις διαδικασίες μετακόμισης στο σπίτι που βρίσκεται ακριβώς διαγώνια από το δικό μας ,ενω τον άλλον μήνα κιόλας ο Τζεμ με την Κατερίνα θα αρχίσουν τα βαψιματα στο ακριβώς απέναντι,που είναι και δικό τους.

Τα έπιπλα είναι όλα στην θέση τους όπως και όλα τα οικιακά σκεύη.
Θέλω απλώς να προσθέσω κάποια τελευταία πράγματα στην διακόσμηση και το σπίτι μας θα είναι πλέον γεμάτο ζωντάνια.

Πολλά βράδια έρχονται από εδώ τα παιδιά και καθόμαστε όλοι μαζί στην αυλή με κουβέρτες και μπύρες.
Με τον Νίκο δεν λείπουν ποτέ τα πειράγματα του ενός στον άλλον και κάθε μέρα γελάω τόσο έντονα με τις καταστάσεις τις οποίες βιώνω, που κοντεύω να κάνω κοιλιακούς.

Την Ιρης την έχω γράψει σε έναν βρεφονηπιακό σταθμό για να περνάει ωραια τα πρωινά της αλλά και να μην την έχω συνέχεια στην μαμά μου μιας και η Μυρτώ λείπει στο σχολείο.

Εδώ και 2 εβδομάδες δεν δουλεύω στο νυχτερινό κέντρο και έχω πιάσει δουλειά σε ένα ανθοπωλειο κατά τις πρωινές ώρες που λείπει και Ιρης.
Ο Νίκος εχει μια τελευταία χρόνια στο Πανεπιστήμιο και τα απογεύματα πολλές φορές κάνει την πρακτική του σε μια τράπεζα.Τα οικονομικά είναι το αντικείμενο του και δείχνει να τον ενδιαφέρει όλο αυτό που κάνει.Παρόλο που λείπει αρκετές ώρες από το σπίτι δεν νιώθω κενό ή απομόνωση...ίσα ίσα ξέρω ότι ταυτόχρονα με τις σπουδές του δουλεύει για να μπορούμε να σταθούμε καλύτερα.