Νικ και Αμέλια.
~~~~~~~~~~
Έκλαιγα τόσο έντονα και με λυγμούς που δεν μπορούσα να αναπνεύσω καλά καλά.
Ο Νικ τρομοκρατηθηκε και στάθηκε στα γόνατα απέναντι μου.
Έκανε τα μαλλιά μου στην άκρη και κράτησε το πρόσωπο μου στις παλάμες του.
Νικ-μικρη κοί...
Η μικρή μου νεράιδα μεγαλώνει και εγώ δεν καταλαβαίνω πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός μαζί της. Δεν είναι και ότι πιο εύκολο να είσαι 17μισο και να είσαι μαμά. Στις αρχές με τρόμαζε το γεγονός,να μεγαλώσω ένα μωράκι πόσο μάλλον μόνη μου,αλλά πλέον συνήθισα και μπορώ να πω ότι μ'αρέσει κιόλας.
Ολόκληρη η μέρα μου περνάει ευχάριστα και η καλύτερη ώρα της μέρας είναι το απόγευμα,όπου μαζί με την μικρή μου και καμία φορά και την Άννα βγαίνουμε βόλτες στην πόλη. Είναι τέλη Οκτώβρη και στις 9 του μήνα η Ιρης μου,σαραντησε.
Τώρα είναι 2 μηνών μιας και γεννήθηκε στις 30 του Αυγούστου. Το κινητό μου έχει γεμίσει με φωτογραφίες της και ειλικρινά μέρα με την μέρα ομορφαίνει όλο και περισσότερο.
Πλέον τα ματάκια της φαίνονται πιο καθαρά και είναι σχεδον ίδιο χρώμα με του Νίκου.
Όταν τα πρωτοείδα και το κατάλαβα βουρκωσα και πολλές ωραίες αναμνησεις μου με τον Νικ περνούσαν σαν ταινία από το μυαλό μου. Για την ακρίβεια τα μάτια της είναι ένα ιδιαίτερο χρώμα. Έχουν το μέλι των δικών του ματιών αλλά και λίγες λαδι-πρασινες λεπτομέρειες που φέρνουν λίγο στα δικά μου μάτια.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αυτή είναι η πρώτη μας φωτογραφία μαζί και οι περισσότερες πλέον είναι κυρίως δικές της.
Τώρα πρόσφατα μας τράβηξε μια φωτογραφία η Άννα,σε μια απογευματινή μας βόλτα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
