It's Always You!

8:Trouble

Chapter 8: Trouble

  Pagkatapos ng bonfire namin ay kanya kanya na nang punta ang mga kaklase ko sa tent habang ako naisipan kong magpahangin mo na dahil sa nga nangyari kanina

"Rianne magpapahangin muna ako" paalam ko kay Rianne na nag aayos ng tent niya

"gabi na ah"

"i need fresh air para makapag relax" paliwanag ko

"kung yan ang gusto mo edi okay basta mag iingat ka ha" paalala nito

"Yes maam!" sabi ko sabay sumaludo ako sa kanya na para bang sundalo

Nagtawanan naman kami dahil sa ginawa ko

***
Ang dilim pala dito wala man lang Ilaw tanging ang buwang lang ang nagbibigay ng liwanag

Laking tuwa ko nang may makita akong ilog kaya dali dali akong bumaba

Nasa taas kasi ang aming camping site habang ang ilog naman ay nasa baba

Kinabahan ako nang pakiramdam ko ay may sumusunod sa akin

Lord guide me...

Nagulat ako nang may biglang humila sa akin at sinalubong ako nang isang malakas na sampal

Nanlisik ang mata ko nang makita ko kung sino ito..

Walang iba kundi si Staycee

"Ano bang problema mo?!"
sigaw ko sa kanya

"Ikaw! Ikaw! ang problema ko! " bulyaw nito habang tinutulak ako

"Simula nang dumating ka sa school namin ay nawalan na ko ng pag-asa kay Tristan! Mang aagaw ka! "
sigaw nito na ngayon ay sinasambunutan ako

"Sorry huh kung ako ang gusto ni Tristan! "
pang aasar ko dito at ngayon ay ako naman ang nakahawak sa buhok niya

"Walang hiya ka!"
sigaw nito at hindi ko na alam ang sumunod na nangyari naramdaman ko nalang na gumulong gulong ako at bumagsak sa damuhan..

***

"Keziah! "

"Keziah nasaan ka ba?!"

Nagising ako dahil sa ingay na narinig ko..boses iyon ni Tristan

Bumangon ako sa kinahihigaan ko pero ang sakit ng katawan ko halos hindi ako makatayo

"Andito ako!" nanghihinang sambit ko sana naman marinig niya

"Keziah?" tanong nito

"I'm here! " nakahiga pa rin ako habang tinatawag ko siya

Demonya talaga yung babaeng yun..

"Keziah are you okay?"
mabilis na lumapit sa akin si Tristan nang naabutan niya akong nakahandusay sa damuhan

"ang sakit nang katawan ko.. " nanghihinang tugon ko

"Bakit anong nangyare sa yo??" nag-aalalang tanong nito

Sasabihin ko ba sa kanya or wag na lang

"Uhmm-uh nadulas ako! " palusot ko dito

"alam mo kasing ang dilim dilim dito gumagala ka pa"
sermon nito

Nilalamig na ako dito bakit kasi di ako nagdala ng jacket naka over sized t shirt lang ako at shorts

"Here!" sambit ni Tristan na akmang huhubadin ang suot niyang sweater

Agad ko namang tinakpan ang mata ko

"Patakip takip pa gusto mo naman! " sabay kindat nito

"Ayaw ko! " tanggi ko sa sweater niya

"Suotin mo na lang yan di ako komportableng nakaganyan ka!"

"Mas di ako komportable kapag nakikita kong nilalamig ka" naramdaman ko nalang na nagiinit ang pisnge ko

Buti nalang madilim dito di niya nakikita na namumula ang pisnge ko

"Sweater or Body heat? " nakangising tanong nito

Damn it! Tristan

Agad na kinuha ko sa kanya ang sweater at dali daling sinuot

"Let's go back" pag iiba ko nang usapan

"hintayin nalang natin sila.." sagot nito

"okay"

"Ahmmm..yung kanina--" di ko na alam kung itutuloy ko pa ba ang sasabihin ko about sa sinabi niya kanina

"Ang alin ang pag-amin ko?"

Nagulat ako dahil hindi siyang nahihiyang sinabi yun

Napatango nalang ako dahil nahihiya akong magsalita

"huwag kang mag-alala totoo ang nararamdaman ko sayo mahal na mahal kita Keziah"

Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko basta ang alam ko lang ay ang lakas ng kabog ng dibdib ko

"Eh ikaw ba mahal mo rin ba ako?" napalingon ako sakanya at nakita kong nakatingin lang siya sa kin

"hindi pa ako sigurado" nakayukong sagot ko di ko naman talaga alam hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko

"Naiintindinhan kita hayaan mo balang araw matututunan mo rin akong mahalin"

Naramdaman kong naginit ang pisnge ko dahil sa sinabi nito..

Sana nga Tristan sana maintindihan ko na kung ano nga ba ang nararamdaman ko para sayo..

Nabalot kami ng katahimikan buti nalang at dumating na sina Rianne

"Keziah!  Tristan! " tawag nito sa amin habang kami nakasandal sa puno

"Rianne! " tawag ko dito at dali dali siyang lumapit sa akin para yakapin siya

Hinubad ko ang sweater na pinahiram sa akin ni Tristan at ibinalik sa kanya

"Wear it! Lalamigin ka" sabi ko sabay abot ng sweater

END OF CHAPTER 8