Mutlu Yollara

17. Bölüm ~ Dağıldık Sonunda

Herkese merhaba! Final bölümü ile karşınızdayım. Ne final mi diyeceksiniz ama evet final! Belki sonra pişman olacağım ama kusura bakmayın gelen vote ve yorum sayısı bu hikayeye değmiyor ben bunu anladım.

İyi okumalar.

17. Bölüm

"Ya gözlerinin önünde Zeynep'e sahip olacağım ya da seni onun gözünün önünde öldüreceğim Sayer!"

"Ne!" Diye bağırdı Kerem. Ne diyordu Bora? Kerem'in dokunmaya kıyamadığı kadına hem şiddet uygulamıştı hem de sahip olacağım diyordu. İçine bir alev topu oturmuştu Kerem'in. Gerekirse ölürdü ama Zeynep'e dokunmasına asla izin veremezdi.

"5 dakikanız var konuşun karar verin!" Dedi Bora. Kerem'e yaklaşıp koluna bir inğe yaptı. Kerem ona şaşkınca bakarken Bora çoktan Kerem'in ellerini çözmüş ve Zeynep'in yanına gitmişti, ellerini çözmüştü.

"Ne yaptın bana?" Dedi Kerem. Hala olduğu yerde duruyordu. "Seni uyuşturucak bir iğne. Korkma ölmezsin!"

"Prens" Dedi Zeynep kısık çıkan sesiyle. Bora ve Kerem Zeynep'e baktı. Gözleri yaşlıydı Zeynep'in. Ağlıyordu.

Sevdiği adamın ölme ihtimali... Bunu daha önce hiç düşünmemişti... Kısa sürede toz pembe hayaller kurmuştu Kerem'le kendisi için. Ama şimdi? Ya kendisi ölecelti ya da sevdiği adam! Ne yapacaktı peki Kerem? Neyi seçecekti? Kendisini mi yoksa Zeynep'i mi?

"Vay vay vay...Sen konuşur muydun Zeyno ya? Neyse ben çıkıyorum 5 dakikanız var düşünün taşının. Neydi seçenekler ya Zeynep'e sahip olacaktım ya da Kerem'i öldürecektim. Hadi süreniz başladı."

Bora'nın kapıyı kapatması ile Kerem Zeynep'in yanına geldi. Saçlarını okşamaya başladı. "Güzelim iyi misin?" Dedi dolu gözleriyle.

"Kerem...Ben senin için...herşeyi yaparım...sen...ölme...tamam mı?" Dedi Zeynep. kesik kesik konuştu. Konuşmakta zorlanıyordu. Kerem ise tuttuğu gözyaşlarını serberst bıraktı.

Eğilip Zeynep'in dudağına bir öpücük bıraktı. Daha sonra saçlarını okşamaya devam etti. "Hayır...bak ben bunu istemiyorum senden. Benim için kendinden vazgeçme! Yapma bunu..."

Artık ikiside ağlıyordu. Neyi seçeceklerdi. Hangi yolla gireceklerdi? Çıkmaz yola çıkıyordu hepsi.

Bora Zeynep'e sahip olursa, Kerem dokuna bilir miydi Zeynep'ine... Dokunsa bile o anı hiç bir zaman unutmayacaklardı. Hep eksik yaşayacaklardı.

Peki Kerem ölürse? O zaman Zeynep'te ölürdü işte. Kerem'siz yaşayamazdı ki Zeynep!

Dudaklarını aralayıp derin bir nefes aldı Zeynep. Hissettiği acıyı umursamayarak Kerem'in elini tuttu. Kerem yaşlı gözlerini uğuruna çevirdi.

Bora Zeynep'e sahip olursa ne yapardı. Kıyamayıpta dokunamadığı bedene dokunursa, sahip olursa ne yapardı? Unutabilir miydi? Sineye çekebilir miydi bu olayı?

Tabi ki yapamazdı. Ne Zeynep eski Zeynep olurdu, ne de Kerem eski Kerem. Böyle bir şey yaşanırsa Zeynep'le arasına kendiliğinden bir duvar oluşurdu. Hiç bir zaman unutulmazdı bu olay. En ufak bir yakınlaşmadı belki de aralarına girip engel olurdu.

Zaten gördüğü kadarıyla Zeynep bir haftadır psikolojisi çökmüş durumdaydı. Üstüne bu olursa hiç iyileşemezdi. Kararını vermişti. Sevdiği için kendini feda edecekti.

Zeynep ise Keremden tam zıt bir şekilde düşünüyordu. Tek isteğiydi sevdiği adama yani Kerem'e ait olmak ama ucunda ölüm varsa, Kerem'in ölmesi...