Halos dalawang oras na sila sa restaurant at namumungay na rin ang mga mata ni Blake dahil sa alak na ininom nito.Maya-maya ay may lumapit na isang lalaki sa table ni Glamiela at Brylleeh. Sa tantya niya ay six feet tall ang taas nito at pulang-pula ang buhok nito.
Tinitigan niya ito ng maigi kung, di siya nagkakamali ay ito si Lhucaz na halatang may gusto sa kanyang asawa nung nagtatrabaho pa ito sa Casino bilang cocktail waitress.
"Ano ang ginagawa ng mukong na yan dito?" Napalakas niyang bigkas.
"Sinong mukong?" nalilitong tanong ni Dejaneah na punong- puno ng pagkain ang bunganga na parang wala ng umaga kung kumain ito.
Matatalim na pinukol niya ng tingin ang lalaki sa kabilang lamesa.
"Nakakatakot ka naman tumingin mukhang, kakainin mo ng buhay yung tao eh!!" puna ng dalaga ng mapansin ang tinutukoy niya.
Wala na siyang marinig na salita mula sa kaharap dahil nakafocus ang buong atensyon niya sa lalaking kausap ni Glamiela.
Maya - maya ay narinig niya ang lalaki dahil sa lakas ng boses nito.
"I wouldn't blame you if you left your husband! He is simply violent and a stupid idiot!"
Nagpanting ang tainga niya sa narinig. Kinuyom niya ang kanyang kamao upang pigilan ang sarili na sumugod dito at undayan uli ito nang suntok.
Mukhang nakikipagtalo si Glamiela dito at wala na si Brylleeh sa table nito.
"Por pabor Caliente el hombre tulungan mo ang ate ko ha. Pupunta lang ako sa bathroom. Naiihi na talaga ako." pilipit na paki usap ni Dejaneah na halatang pinipigil ang ihi nito.
"Hoy, ano naintindihan mo ba? See, I'm not magaling in Ingles pero scholar ako sa Spanish."
"Si señorita, mobilisati. Kayati la boca."
" Uy, taray ha!" wika nito saka mabilis na tumalikod.
Naipagpasalamat niya na hindi nito naintindihan ang huling sinabi niya dahil baka sampal ang inabot niya.
Muli siyang bumaling sa kabilang mesa at
nakita niya kung paano himas-himas ng lalaki ang pisngi ni Glamiela. Nagtangkang umalis ang dalaga ngunit pinigilan ito ni Lhucaz. Tumindi ang galit niya dito saka mabilis na inagapan ang dalaga." Leave her alone!" Mariing banta niya sa lalaki at halatang nagulat ang dalawa sa biglaang pagsulpot niya.
"And whose this man.? Don't tell me another one of your date.!" nakangising wika ni Lhucaz na halatang naka inom.
Nagbabadla ang mga tingin na pinukol niya dito.
" Oh, look at that scary wolf!!"
Di na niya napigilan na undayan ito ng suntok. Napabulagta sa sahig ang lalaki at mukhang pinatulog niya ito.
Dali-dali niyang hinila ang dalaga palabas ng restaurant upang wag sila sitahin ng may-ari.
" Wait...!! Look what you've done...!! Mukhang napuruhan mo yung tao... Who do you think you are para kaladkarain ako ng ganito?"
Di niya pinansin ang galit na pagmamaktol ng dalaga saka mabilis niyang binuksan ang kanyang sasakyan.
"Get in ! I'll take you home. I'll have someone take care of your car."
" No!!! hindi ako sasama sa isang basagulero na kagaya mo!!"
"Kakampihan mo pa talaga ang mukong na yun? Get in kung ayaw mong usisain tayo ng mga pulis!!" galit na utos niya sa dalaga.
Saglit na di umimik and dalaga at pinukol siya ng masamang tingin nito. Tinulak niya ito ng marahan upang maupo sa kanyang sasakyan dahil nagkakagulo na ang mga tao sa loob ng restaurant.
" What do you think your doing? At bakit nandito ka?"
"To protect you from wolves chasing you around like him!"
"I can definitely manage myself!"
"You always say that! That is why I don't want to leave you behind. Your so stubborn! Please for once listen to me! I am not always here to protect you.!!!" galit niyang wika sa dalaga saka mabilis na pinatakbo ang kanyang sasakyan.
Kumunot ang noo ng dalaga sa mga narinig at di na muling umimik.
Hininto ni Blake ang sasakyan sa isang sulok ng malaking gusali nang makalayo sila sa restaurant.
" Bakit mo hininto? I wanna go home.! nanginginig na pakiusap ni Glamiela.
"Why, Glamiela...? Your making it hard for me to leave you.....I feel .... so vulnerable when it comes to you." he said hopelessly while looking deep in her eyes.
Glamiela inhaled deeply looking down.
"I.... love... you..." Blake whispered gently.
Nalito si Glamiela sa narinig mula sa binata.
"What are you talking about? ... look! isang gabi lang ang nangyari sa atin kaya kung nalilito ka sa damdamin mo oh dahil naka inom ka lang. Please......"
Di na natapos ang sasabihin sana ng dalaga dahil mabilis niyang sinakop ang mga labi nito. Bahagya siya nitong tinulak ngunit mas lalo niyang niriinan ang pagkakahawak sa batok nito.
Hingal na hingal sila pareho ng magbitiw ang mga labi nila. Dali- daling binuksan ni Glamiela ang pintuan ng sasakyan at mukhang nagtatangkang tumakas. Hinawakan niya ng mahigpit ang mga kamay nito at muling sinara ang pinto upang di niya ito mabuksan.
" Let me go...!!! Or I'm going to report you to the police, for forcing me against my will!!! banta nito na tila gusto ng umiyak.
"Don't you recognized me at all Glamiela.....?"he spoked soflty while leaning his head on the headrest of the car
"I don't know anymore.... Gulong- gulo na ang puso't isipan ko simula ng dumating ka. You invaded my mind the first time I saw you.. Who are you really?" naiiyak na wika ng dalaga.
Nasaksaktan siya na nahihirapan na ang dalaga at gustong - gusto niyang aminin dito ang totoo pero hindi pa siya handa na iwan ito.
Hinayaan na lang muna niya na maglabas ng sama ng loob ang dalaga. Hinagkan niya ito ng mahigpit at di naman tumutol ang dalaga sa ginawa niya.
" In time, you will know at ayaw ko na nakikita kang nahihirapan." he whispered softly yet, so full of love.
Marahang humikbi ang dalaga, kapagkuwan ay umupo ito ng tuwid saka nagsalita.
"Whatever your reason is.... just make sure it's worth it.. please send me home.. I'm tired."
Naiwang blangko ang kanyang utak sa narinig. May idea na ba ang dalaga kung sino talaga ang totoong pagkatao niya?
Pareho silang di umiimik hanggang makarating sa bahay ng dalaga.

BINABASA MO ANG
Memoir Love Rewind
Roman d'amourPaano kung ang taong mahal mo ay di mo nakikilala dahil sa ibang anyo nito. Will you able to recognized that person? Or Will your heart know? What does our heart know that cannot be seen by our own eyes? Will you listen to what your heart is tryin...