Eski Günler

Kısım beş: Aşık Olmak

Karar vermiştik ve artık arkadaştık. Şimdi önümüzde uzun bir yol ve konuşulması gereken çok daha fazla şey vardı.

Saatlerimiz farklıydı ama hislerimiz birdi. Ben ona çok değer veriyordum o da bana.

Bir yolunu bulup sabahlıyorduk, Bıkmadan usanmadan konuşuyorduk.

Yıl 2017: Aylardan Kasım.

Ben pizzacı olarak işe başlamıştım. Vardiyalarım çok belirsizdi ve ben bir sabah, bir öğlen işe gidiyordum. Uyku düzenim bozulmuştu sırf gece yarısı seni göreyim ve konuşayım diye.

Çok güzel pizzalar yapardım senin için. Yaptığım pizzaların resmini çeker sırf seninle paylaşırdım. Bu beni çok mutlu ediyordu.

Dışarı çıkıp Istanbul'u sana tanıtmak gibiydi aynı, seni burada hayal etmek gibi. Mutluluk veriyordu bana.

Birkaç ay geçti ve ben hala pizza yapıyordum.

Birgün beni yanlış anladın ve bana yazdığın kitapta bana olan saygını kaybettiğini belirttin.
Çok üzülmüştüm Sophie.

Seni asla incitmek istemedim.

Bir şekilde yolunu buldum ve kalbini geri kazandım.

Derin bir nefes aldım, mutluydum ve ben sana yine aşıktım. Ama bunu dile getirmemiştim seni kaybetmemek için. En büyük korkum seni kaybetmekti çünkü...