Eski Günler

Kısım on: Ayrılık

Attığım mesaj bir şiirdi. Kendi başıma yazdığım seninle paylaşmaya korktuğum şiir. Sen yine aldın o mesajı ama ben onu anonim olarak göndermemeliydim.

Herşeyi daha da berbat ettim ve çok pişmanım.

Korkmuştum, eğer doğrudan sana gönderseydim bana kızabilirdin.

Sana yeniden bağlandığımı düşünebilirdin. Ve benimle bağlantını koparabilirdin. Bunu istememiştim ve bu yüzden o şiiri anonim olarak göndermek istedim.

Sanırım yine olmadı. Galiba sözümü tutamadım.

Kaybeden ve aptal olan bendim sen ise zeki ve kazanan.

Artık ne olacak bilmiyorum.

İyi ve kötü anılarımızı toplayıp birleştirdiğim bu hikâyemde sözlerimin sonuna gelmekteyim.
Ama yinede bir kaç şey söylemek istiyorum;

Sana karşı yaptığım iyiliklerden dolayı çok mutlu, ve yaptığım yanlışlardan ötürü de çok pişmanım.

Seni çok ama çok seviyorum Sophie.
Umarım beni birgün affedersin...

- Baran

SON
🌷
🌷
🌷

TÜM OKURLARA NOT: Öncelikle son sayfaya kadar gelip okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Hikayeyi kısa tuttuğum için üzgünüm. Anılarımı özetle ve özenle yazmaya gayret gösterdim ama olurda herşey yoluna girerse yazacaklarım ve ekleyeceklerim bunlardan kat ve kat daha fazla olacaktır. Şu anda hiçbir şey yolunda değil fakat hayat mucize ve surprizlerle dolu. Olurda işler yoluna girerse yeni anılarla burada olacağım.

Şimdilik hoşça ve dostça kalın...

2019 Aralık Güncelleme: Umut etmek güzel bir şey, peki ya beklemek?.. Evet, kulağa ağır geliyor biliyorum. Tüm bu olumsuzluklara rağmen bir şeyleri düzeltmeye olan bağlılık ve tutkum her ne kadar anlam ifade etmese dahi, ben yine de tüm içtenliğimle inandım ve sevdim. Sanırım hayâl kırıklığım beni bu noktaya kadar taşıdı ama bir şey var ki beni çok ama çok kırdı. O ise ona olan inancımı ve sevgimi gerçek anlamda kanıtlayamamış olmamdır. Keşke bir kereliğine de olsa yüz yüze buluşup sarılabilseydik. İşte o zaman sana senin beni sandığın gibi biri olmadığımı kanıtlayabilirdim..

⠀

Sırf seni geri kazanmak ve bir kez olsun sağlıklı bir şekilde konuşabilmek için sana çok uzun yazılar yazdım. Kendimi rezil ettim belki evet ama inan bana bu şekilde olmasını hiç ama hiç istememiştim. Keşke bir gün her şeyi unutabilsek ve o samimi ve sıcak arkadaşlığımıza geri dönebilsek... İçimde öyle bir boşluk ve anlam veremeyecek kadar derin bir üzüntü var ki her gün aynı hisler ile uyanıyorum. Şimdi benim hakkımda ne düşünüyorsun hiç bilmiyorum ama tüm bu yaşanan olumsuzluklara rağmen, benim sana olan bakış açım hiç ama hiç değişmedi Sophie. Seni her zaman o mükemmel yeşil gözlerin ve güzel kişiliğinle hatırlayacağım...