Tied Up In Jazz ||ChanBaek

22- Roberto Alagna

Bölüm şarkısı: Roberto Alagna- Parla Più

****

"İyi misin? Canın yanıyor mu?"

Baekhyun duyduğu soruyla yorganı biraz kafasına çekti ve ağlamaklı bir ses çıkardı. "Bunu sormak şimdi mi aklına geliyor?"

"Özür dilerim... Değişik bir şeyler denemek iyi olur diye düşünmüştüm-"

Baekhyun yorganın altından Chanyeol'un göğsünü cimciklediğinde Chanyeol yerinde sıçradı. "Ah!"

"Belimden aşağısı yok Yeol! Yok yani, hissetmiyorum!"

Chanyeol tatlı bir şekilde ona eğildi ve Baekhyun'un yanağını öptü. "Özür dilerim... Ama sen bana durmamamı söyledin..."

"Çünkü o sırada-" Baekhyun kızaran yüzünü kapatarak derin bir nefes aldı. "O sırada hep böyle şeyler söylenir, tamam mı? İyi hissettiriyordu, nereden bileyim böyle olacağını?"

İkisi de birkaç saniye birbirlerine bakıp gülmeye başladı.
"O zaman ben bir duşa girip geleceğim, belki sen uyumuş olursun."

Chanyeol hızlıca yataktan kalktığında Baekhyun önündeki manzarayı süzdü. Chanyeol etkileyiciydi ama kıyafetsiz Chanyeol çok daha etkileyiciydi.
"Kahvaltıyı sen hazırlayacaksın."

"Kabul." Chanyeol üzerine bir havlu attı ve gitmeden önce tekrar arkaya baktı. "Miyagi'ye burada olduğum mesajını atar mısın?"

"Ona söylemedin mi?!"

"Aklımdan çıkmış... Şifrem art tatum, küçük harflerle."

Chanyeol odadan çıktığında Baekhyun zar zor kenardaki telefona uzanıp şifreyi girdi.

Ana ekranında ikisinin resmi vardı. Baekhyun'un içi garip bir mutlulukla dolarken o zamana kadar hiç Chanyeol'un telefonunu eline almadığını fark etti. Şifresini bile yeni öğreniyordu.

Hızlıca Miyagi'ye mesaj atıp telefonu kilitledi.  Telefonu kenara bırakır bırakmaz bir melodi duydu. Kimin aradığında bakmak için belindeki tüm ağrıya rağmen tekrar telefonu aldı.

Shang Yuyang arıyor...

İsmi gördüğünde hızlıca kaşları çatıldı. En son saate baktığında  gecenin ikisiydi, bu saatte neden arıyordu ki?

Açmakla açmamak arasında kalsa da en sonunda aramayı kabul edip kulağına götürdü.
"Alo?"

"Lütfen, Chanyeol..."

Bir sürü şey söylüyordu ama Baekhyun bunlardan sadece birkaç tanesini anlamıştı. Sesi şey gibi geliyordu... Sarhoş.

"B-"

"Seni çok seviyorum... Bunu zaten biliyorsun... Lütfen, benden bu kadar kolay vazgeçme!"

Baekhyun'un dili tutulmuştu. Neye uğradığını şaşırmış bir şekilde Yuyang'ı dinliyordu.
"Senden ayrılmakla öyle büyük bir hata yapmışım ki... Chanyeol, beni senin gibi seven kimse olmadı, seni de benim gibi seven kimse olmayacak. O çocuk seni sevmiyor!"

"Şey-"

"Hayatımın en güzel iki yılını seninle yaşadım! Şimdiye kadar iyi idare ediyordum ama sonra yüzünü görünce... Hadi ama Chanyeol... Biz çok güzeldik, ikinci bir şansı hak ediyoruz."

Baekhyun'un yüzü sinirden ve kıskançlıktan morarmaya başlamıştı.
İçinden gelen 'Sen böyle ilanı aşk yapıyorsun ama biz saatlerdir sevişiyorduk.' deme isteğini bastırdı.