"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ" เราทั้งสองคนไหว้ทักทายแขกทั้งสองที่นั่งรอเราที่โต๊ะเรียบร้อยแล้ว
"อ้าวๆ สวัสดีมากันแล้วหรอ" คุณลุงเพื่อนของคุณพ่อฉันรับไหว้เราทั้งสองคนนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับคุณลุงโดยข้างๆของคุณลุงมีสาวสวยนั่งอยู่ซึ่งก็ไม่ได้สาวหรอกแต่ดูสวยมากๆเลย
"ขอโทษนะครับที่มาช้ารอนานไหมครับ" เจอาร์เอ่ยขึ้นเมื่อเราทั้งสองนั่งลงที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว
"ไม่นานหรอก...นี่ภรรยาของลุงเองคุณป้าเจน"
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ" เราทั้งสองคนยกมือไหว้แขกทั้งสองอย่างนอบน้อมเลยก็ว่าได้
"ไม่ต้องไหว้ขนาดนั้นก็ได้จ้ะ"
"นี่คงจะเป็นหนูโดโรธีลูกของเพื่อนรักของลุงใช่ไหมเนี้ย"
"ใช่ค่ะ" ฉันยิ้มตอบรับท่านไป
"ตอนนี้เธอมาช่วยทำงานกับผมในฐานะเลขาเลยต้องพาเธอมาด้วย"
"ดีจังเลยเหมือนป้ากับลุงสมัยสาวๆเลย" ป้าเจนพูดพร้อมทำหน้ายิ้มกรุ้มกริ้ม
"คุณมาพูดอะไรตอนนี้เรื่องสมัยนั้นเด็กมันไม่อยากฟังหรอก"คุณลุงแบรกคุณป้า
"ไม่หรอกค่ะหนูอยากฟังนะคะ" ฉันตอบไป
"เห็นไหมคุณเด็กเขาสนใจ"
"นั้นเดี่ยวสั่งอาหารกันก่อนดีไหมเดี่ยวจะหิวสะก่อน" คุณลุงพูดตัดบททันทีทำให้คุณป้าทำหน้างอลคุณลองใหญ่เลยเห็นแล้วก็อดยิ้มตามไม่ได้เลยนะน่ารักจังเลยนะคู่นี้
"ทำไมกระโปรงสั้นขนาดนี้" เจอาร์หันมาถาม
"นายสั่งตัดไม่ใช่หรอ...ฉันนะสูงนะพอใส่มันก็เลยสั้นมันหน่อย"
"ใส่ซับมาหรือเปล่า" เจอาร์ถามพร้อมทำหน้าเข้มใส่
"ใส่สิ"
"ดีแล้วคนอื่นเขาจะได้ไม่ตาบอด" หะ...เดี่ยวที่ถามเนี้ยไม่ได้เป็นห่วงฉันหรอกหรอโถ่ ! ก็นึกว่าเป็นห่วงเราทั้งสองคนเริ่มสั่งอาหารมาไว้ที่โต๊ะจนตอนนี้อาหารเริ่มเต็มโต๊ะแล้ว
BẠN ĐANG ĐỌC
My Boss เจ้านายที่รัก
Lãng mạn"พ่อ !!!!" "แกเลิกเถียงฉันสักที" ฉันทำหน้ามุ่ยเมื่อได้ยินในสิ่งที่พ่อพูดออกมา "พ่อจะให้หนูไปเป็นเลขาบริษัทของเพื่อนพ่อทั้งๆที่หนูเป็นผู้บริหารเนี้ยนะ" "แกแค่ไปช่วยแปบเดียวเองทำไมต้องบ่น" "บ่นสิ หนูต้องไปป็นลูกน้องให้เด็กอายุเท่าไหร่ก็ไม่รู้เนี้ยะ...
