บทที่ 7

108 4 3
                                    

เราเข้ามาเช็คอินที่โรงแรมที่เราอยู่โดยมีรถจากโรงแรมเราทั้งสองคนเดินขึ้นมาที่ห้องของเขาซึ่งเป็นห้อง 2009 สูงมากเวอร์

แอด ! เสียงเปิดประตูห้อง

"เข้ามาสิ" เจอาร์เรียกให้ฉันเข้าไปในห้องและเขาก็ปิดประตู

"..."

"ยืนบื้อทำไรละเอาของไปเก็บสิ" เขาพูด

"แต่ฉันต้องไปนอนอีกโรงแรมหนึ่งนะ" ฉันบอก

"ผมบอกกับคุณแล้วใช่ไหมว่าให้คุณ...นอนกับผมที่นี่" เขาพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น

"แต่มันจะดูไม่ดีนะ" ฉันตอบไปและค่อยๆเดินถอยหลังไปเรื่อยๆสายตาของเขาเหมือนเสือที่กำลังจะจับกระต่ายกินยังไงอย่างงั้นเลย งื้ออยู่ๆก็กลายเป็นกระต่ายน้อย -3-

ตึก !

อะไรกันสุดทางแล้วหรอห้องอย่างกว้างสุดทางได้ไงรู้ รู้งี้เดินเป็นวงกลมแม่งเลยเขาเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆจนเราอยู่ห่างกันไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น

"อยู่นี้แหละ...ถ้ามีแฟนเก่าบ้าๆของคุณเกิดบุกโรงแรมคุณขึ้นมาใครจะช่วยคุณ" เขาพูดแล้วมองหน้าฉันอย่างสงสาร หน่อย !!! ได้ทีแล้วเอาใหญ่เลยะ

"..." นั้นก็ถูกแต่หวั่นจะเข้ามาในโรงแรมได้ยังไง

"ถ้ากลัวเสียหายไม่ต้องกลัวนะ...." เขาพูดแล้วก้มหน้าหล่อๆของเขาเข้ามาใกล้หน้าของฉัน

"0/////0"

"เดี่ยวผมรับผิดชอบเอง" เขากระซิบที่ข้างหูของฉัน

ตึกตักๆๆๆ

โอ้ยตายๆๆๆ ต้องตายแน่ๆฉันจะต้องกลายเป็นคนที่เลือดลมไม่สะดวกเป็นโรคความดันโรคหัวขาดคนดูแล....ไม่ใช่ละ มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ

"ไปเก็บเสื้อผ้าเถอะห้องตั้งกว้างมีที่ตั้งมากมาย อยากจะนอนตรงไหนก็นอน หรือจะมานอนบนตัวของผมก็ได้นะ" 

เขาถอยออกไปนั้นทำให้ฉันใจโล่งขึ้นมาหน่อย เฮ้อ และเข้าไปในห้องนอนคือโรงแรมมันหรูมากมีห้องเก็บเสื้อผ้าห้องแต่งตัวแยกไปยันห้องรับแขกห้องครัวที่แยกออกมาเลยแหละฉันเดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าให้เรียบร้อยตอนนี้เพิ่งจะเที่ยงกว่าๆ ไปหาะไรกินหน่อยก็ดีนะเรา

My Boss เจ้านายที่รักDonde viven las historias. Descúbrelo ahora