Love, Abby.

Chapter 1

Formality

"Abby, we're getting late. The program is almost starting."

Tumalon ako pababa ng sahig pagkaabot ko sa flat shoes ko. Nagsisi ako kung bakit nilagay ko pa to sa taas ng kabinet. Sana pala sa baba nalang.

Kinatok ulit ako ni mama. "I'm gonna check on you. Papasok ako." Pagkasabi nun ay pumasok nga sya.

"God, Abby! What are you doing?" Naabutan niya akong pilit na sinusuot ang flats ko. Ngumisi lang ako habang pinpilit paring suotin ang sa kabilang paa ko. Di na ata kasya what the hell?

"Why are you wearing flats? Asan yung heels mo? And look at your hair! Jusko your scaring the hell out of me."

"Ma, di naman akong mukhang multo diba?"

"You are. Para kang sinaniban ng kung anong espirito. It should be braid style not like this na para kang nakipag away lang."

Tumawa ako.

"Leave that flats. Umupo ka ulit dito sa tukador. We need to fix yourself."

Nakangusong sumunod lang ako.

"Who braided your hair?"

"Manang."

"At sinira mo?"

"I wast trying to get my flats. Di ko napansin yung buhok ko."

"At bakit mo ba kase susuotin yun? You have heels in your closet."

"I'm just choosing what's comfortable."

Tinignan nya ako sa salamin. Mom doesn't look like me. I got my look from papa. Halos lahat sa kanya. From his eyebrows to his lips. Maganda ang ilong ni mama. Maliit at matangos. Her lips seems smiling though she's not. May pagkamisteryoso din ang mata nya but you can see from it, she has a fragile heart at yun ang namana ko sakanya. My lips seems like pouting sabi nga ni Johnly at maganda daw ito. Pinkish lips na bumagay sa medyo mestiza kong kutis. I have long eyelashes at mapupungay ang mga mata na binagayan ng medyo makapal na kilay. Matangos ang ilong na kaseng tulad talaga nung kay papa. Hindi malaki at hindi rin maliit sakto lang sa oval-shaped kong mukha. Mahaba ang buhok ko na hanggang siko at kulay red na parang brown ang kulay nito. I didn't use any hair color. Natural lang ito kaya naman lagi itong pinagnasaan ng mga kaibigan ko.

"You'll wear high heels." Deklara ni mama pagkatapos akong ayusan. Pumasok sya sa walkin-closet ko at lumabas na may dalang isang pares ng heel.

Ngumuso ako. "Masakit sa paa, 'Ma."

"As if you are not used to it." Lumuhod sya sa harap ko at sinuot yun sakin.

5 inches. Not bad.

"I'm not. I can't stand the pain. Feeling ko napipigtas yung ugat ko sa paa."

Inirapan nya lang ako. Totoo naman. Sanay akong sa medyo marangyang buhay pero hindi ako sanay na magtakong palagi. Since my childhood, pinipili ko na talaga ang sapatos kesa sa ganito. Although mom would always insist her style on me.

"Kaya nga you need to practice. A girl is nice with sneakers, but she's more nicer when she's with high heels. You'll look like a real girl, Abby."

"At di naman ako tomboy, Ma diba?"

Piningot nya ang ilong ko. "Pilyo."

Humarap ako sa salamin at tinignan ang itsura ko. Hmm, di na masama. With my pink dress above the knees and white high heels. I look nice.

"That's how I want a girl dress herself."

"Got it."

Inakbayan ako ni mama at sabay na kaming lumabas. Naabutan namin sa baba si Manang Lena na nagkakape habang nanonood ng tv. Tumayo sya agad. Manghang-mangha.