Guardian (feeling of Shen Wei ) Fanfiction

Shen Wei ၏ ခံစားခ်က္ -5

Shen Wei တစ္ေယာက္ သူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနၿပီး SID က လူေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာကာ ရွိေနသည့္ Yunlan ကို ေတြေဝေငးေမာကာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ တကယ္စဥ္းစားၾကည့္မိရင္ Yunlan ဘဝနဲ႔ သူ႔ဘဝက ဆန္႔က်င္ဖက္ပါပဲ အမ်ားႀကီးကို ကြာျခားေနတာ အႀကီးဆံုးတစ္ခုပဲၾကည့္ Yunlan က လူသား သူက ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ ေျမေအာက္လူသား လူတကာ ေၾကာက္ရြံ႕ရတဲ့ ေသြးေအးလူသား အေပါင္းအေဖာ္လည္း မရွိ ဘယ္သူနဲ႔မွလဲ ဝင္မဆံ့ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္စြာနဲ႔ Yunlan ဘဝအေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ကို ေနာက္ကြယ္ကေနပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနမိတဲ့လူမ်ိဳး သူလည္း ဘယ္လိုမွ မထင္ထားမိ အခုလို Yunlan နဲ႔ နီးကပ္စြာ ေနခြင့္ရမယ္လို႔ေလ Yunlan သူ႔ကို ခ်စ္ျမတိႏိုးေပးတဲ့ အတြက္လည္း သူ ေက်းဇူးတင္မိရသည္ေလ။တစ္သက္မွာ တစ္ခါေလာက္ပဲ ဒီလိုေနခ်င္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းအမ်ားႀကီး ၾကာေအာင္ အေဝးက ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ရၿပီး အခုေတာ့ Yunlan ရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈေလးကို သူ ခံစားေနရၿပီေလ။သူ႔ကိုဆို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံကာ သြားေလရာ လက္ဆြဲေခၚသြားတတ္လြန္းတဲ့ Yunlan ကိုလည္း သူ ပိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးရသည္။သူကလည္း Yunlan ေဘးနားက မခြာခ်င္ခဲ့ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေနခြင့္ရတုန္းေလး ေနခ်င္ခဲ့တာပါ ။အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ သူ ထပ္ၿပီး Yunlan ဘဝထဲက ေပ်ာက္ကြယ္ေပးသြားရမွာပါ။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဘဝႏွစ္ခုက ဘယ္လို ေပါင္းစပ္လို႔ ရမွာတဲ့လဲ။ သူေတြးရင္း သက္ျပင္းေလးခ်မိခိုက္ Yunlan က သူ႔ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။

Yunlan က သူ႔ကို အျပံဳးႀကီးျပံဳးျပၿပီး သူ႔လက္ကို ကိုင္ဆြဲလိုက္ကာ ႐ုံးခန္းထဲကို ဆြဲေခၚလာသည္။သူကလည္း ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ေခၚသည့္ အတိုင္း လိုက္လာမိခဲ့လိုက္သည္ေလ။ ႐ုံးခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို ထိုင္ခံုေပၚဖိခ်လိုက္ၿပီး ေရွ႕တည့္တည့္ကေန စူးရွစြာ စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ သူ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ျဖစ္လာရေတာ့တာေပါ့ သူ Yunlan အၾကည့္ေတြကို ေရွာင္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ရင္း လက္ကေလးနဲ႔ တြန္းဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ေတြကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကာ "ကိုယ့္ကို ေျပာပါအံုး ဘာေတြမ်ား ေတြးၿပီး သက္ျပင္းေတြ ခ်ေနရတာလဲ ကိုယ့္အနားမွာ ေနရတာ မေပ်ာ္လို႔လားဟင္" ဆိုၿပီးေျပာလာေလသည္။ ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ Yunlan ရယ္ ေပ်ာ္တာေပါ့ အရမ္းေပ်ာ္တာေပါ့ ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ အသက္ရွင္ခဲ့ရတဲ့ တစ္ေလွ်ာက္လံုး မင္းအနားမွာ ရွိခြင့္ရတဲ့ အခုလို အခ်ိန္ေလးကပဲ ကိုယ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတာ မင္းရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈေလးကို ခံစားရတာ ကိုယ္ေပ်ာ္တာေပါ့ ကိုယ္က အရမ္းေအးစက္တဲ့ လူသားေလ မင္းက ကိုယ့္ကိုပူျပင္းေႏြးေထြးေစခဲ့တာ ရယ္ေမာႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တာ မင္းေကာင့္ ကိုယ့္ဘဝႀကီးက အသက္ဝင္လာခဲ့တာ။သူျပန္ေျဖမလို႔လုပ္တုန္း တိရွင္းကေန စာလႊာေရာက္လာေတာ့ သူကို Yunlan က လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး စာကို ဖြင့္ဖတ္ေစသည္။ အေၾကာင္းကသူ႔ကို ေျမေအာက္သို႔ ခဏျပန္လာပါလို႔ ေျပာထားတာ သူ Yunlan ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး " ကိုယ္ ခဏေလာက္ ျပန္ရမယ္ထင္တယ္ ကိုယ့္ကို ကတိေပးပါ ကိုယ္မသိဘဲ ဘယ္မွ မသြား ဘာမွ မလုပ္ပါဘူးလို႔ ကိုယ္ျပန္လာတာကိုေစာင့္ေပးပါ ျဖစ္ႏိုင္မလား Yunlan" သူအဲလိုေမးလိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ျပံဳးၿပီး ၾကည့္လာလ်က္ " ပြင့္ပြင္းလင္းလင္းေျပာရရင္ ဒီည ကိုယ္က တစ္ခုခုေလးမ်ားရမလားလို႔ေလ အခုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ရေတာ့မွာေပါ့ တစ္ေယာက္တည္းဆို အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္တာ မင္းလည္း သိသားနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတာ့ အလုပ္ကို ပန္ဒါမ်က္လံုးနဲ႔ လာရမယ္ထင္ပါတယ္" ဆိုၿပီးေျပာလာေတာ့ သူေခါင္းယမ္းလိုက္မိကာ ေနာက္သို႔လွည့္ၿပီး တိရွင္းသို႔ ျပန္လာလိုက္ေတာ့သည္။သူ မထင္လိုက္မိတာက Yunlan က အရမ္းကို ရဲတင္းလြန္းတဲ့ လူစားမ်ိဴးသူမသိဘဲ သြားရမည့္ေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားမည့္သူဆိုတာကို သူ သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားမိတာကိုပါပဲ။ သူတိရွင္းကို ေရာက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း လုပ္စရာရွိတာေတြကို လုပ္ကိုင္ၿပီး တိုခန္းကို ျပန္လာလိုက္ေတာ့ အခန္းက ေမွာင္မည္းေနတာ မထမေတာ့ သူထင္တာ Yunlan အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီလို႔ေလ သူ အနက္ေရာင္ဝတ္စံုကို ပံုမွန္ အဝတ္အစားသို႔ ေျပာင္းလိုက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွိ။ သူ႔ေသြးေတြ ေအးခဲသြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ခ်က္ခ်င္း SID ကို ေရာက္သြားေတာ့ ေမွာင္မည္းေနၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိ သူ ပိုၿပီး စိတ္ေတြပူလာရကာ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္လာရေတာ့သည္။ ခ်က္ခ်င္း Yunlan ရွိရာကို အာ႐ုံခံလိုက္မိေတာ့ Yunlan က သူ႔ဆီကို လာေနတာဆိုပါလား။တစ္ညလံုးဘယ္ကိုသြားေနတာလဲ ဘာလို႔ SIDကို ျပန္လာေနတာလဲလို႔သူေတြးမိလိုက္ကာခ်က္ခ်င္း မ်က္ဝန္းမ်ားဖြင့္မိေတာ့ သတိလစ္ေနတဲ့ Yunlan ကို သယ္ၿပီး သူ႔ဆီကို လာေနတဲ့ သူနဲ႔မစိမ္းတဲ့ သရဲမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ လူကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔ေသြးေတြ ေအးခဲသြားကာ စိတ္အပူလြန္ၿပီး သူ ခ်က္ခ်င္းဓါးကို ထုတ္လိုက္ကာ ထိုသူ႔ကို ခ်ိန္ထားလိုက္သည္။