Guardian (feeling of Shen Wei ) Fanfiction

Shen wei ၏ ခံစားခ်က္ - 4

အလုပ္မ်ားေနရေသာေန႔ေလးတစ္ေန႔ Shen မွာ Yunlan ကိုလိုက္ကာကြယ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ သူ႔ေန႔ေတြကို ကုန္ဆံုးေနရသည္။ Yunlan သူ႔ကို လက္ခံခဲ့တဲ့ ေန႔က စၿပီး သူ Yunlan နားကေန ဘယ္မွ မသြားေတာ့ ။ သူက လည္း မသြားခ်င္ Yunlan ကလည္း သြားခြင့္မျပဳ။သူ႔ကို ေဘးနားတြင္ ထားကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လုပ္ခ်င္တာေတြ ကို လုပ္ေနေသာ Yunlan ကို သူလည္း မတားႏိုင္။သူကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ ေနခြင့္ရေနသည္ကိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ မဟုတ္လား။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္တစ္ေသာင္းတည္းကစၿပီး ခ်စ္လာခဲ့ရသည္မွာ အခုမွ ပင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းခ်စ္ခြင့္ရခဲ့တာ။သူ႔ကို အရွိအတိုင္း လက္ခံေပးတဲ့ Yunlan ကို လည္း ပိုၿပီး ျမတ္ႏိုးရသည္။သူ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ခဲ့ရလဲ ဆိုရင္ ဟိုးရာစုႏွစ္ ထဲက အခုအခ်ိန္ထိ Yunlan ေမြးဖြားခဲ့တာေတြကို သူအခုထိ အမွတ္တရရွိေနတုန္း သူ႔ အိပ္ခန္းထဲတြင္ Yunlan ဘဝအေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ပံုတူေတြႀကီးပဲ ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့တာ ။သူတစ္ေယာက္တည္းပါပဲ သူ႔ႏွစ္လံုးသားထဲမွာ Yunlan တစ္ေယာက္တည္းသာ ေနရာယူထားခဲ့တာ အေဝးကေနပဲ ေစာင့္ၾကည့္ခ်စ္လာခဲ့ရတာ ဘဝေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာပါပဲ။အခု ဘဝကေတာ့ သူ႔အတြက္ ေပ်ာ္စရာေတြကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးတဲ့ ဘဝျဖစ္ခဲ့ရသည္။အျမဲ အေမွာင္ကမ႓ာထဲမွာ အထီးက်န္စြာ ေစာင့္ၾကည့္ခ်စ္လာခဲ့ရတာ အခုဘဝ ေစာင့္ေရွာက္သူ နဲ႔ အနက္ေရာင္တမန္ေတာ္ အထိပါပဲ။ ဘဝေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ Yunlan မ်က္စိေရွ႕က ဖံုးကြယ္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ခ်စ္ခဲ့ရေပမဲ့ အခုဘဝကေတာ့ ကံၾကမၼာအလိုအတိုင္း ေတြ႕ဆံုခဲ့ရကာ သူ႔အေပၚ ခ်က္ခ်င္း ေမတၱာသက္ဝင္သြားခဲ့တဲ့ Yunlan ကိုလည္း အံ့ၾသခဲ့ရသည္။သူ႔အတြက္ဆို ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့ကာ သူ ဘဝအမွန္ကို သိေနခဲ့လည္း သူ႔အေပၚ အခ်စ္မေလ်ာ့တဲ့အျပင္ ပိုၿပီး ခ်စ္ေပးခဲ့ေသာ Yunlan ေၾကာင့္ သူ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္။သူ႔အခ်စ္ေတြကို လစ္လ်ဴမရႈေပးပဲ သူ႔ဘက္က ရပ္တည္ေပးေသာ Yunlan ကို ေက်းဇူးလည္း သူတင္မိပါသည္။ ခ်စ္လဲ အရမ္းခ်စ္ရပါသည္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေလးပါပဲ တစ္ခုေလး သူ႔စကားကို ဘယ္ေတာ့မွ နားမေထာင္တာ ဘယ္ေသာအခါမွ နားမေထာင္တာ သူ ခ်စ္မွန္းသိလို႔ပဲ နားမေထာင္တာလားမသိ။ အျခားသူေတြ သူ႔ကို ေသေအာင္ေၾကာက္ၾကခ်ိန္မွာ Yunlan ကေတာ့ သူ႔ကို လံုးဝမေၾကာက္ပဲ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ အရမ္းလုပ္ကာ သူ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္လုပ္သြားတာ။ သူ႔မွာ စိတ္ဆိုးခ်င္ေပမဲ့လည္း အဲဒီခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပတဲ့ အမူအရာေလးေတြကေန မ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ပဲ အၿမဲ အရႈံးေပးခဲ့ရတာ။ Yunlan က အျခားလူေတြ အေပၚဆို အၿမဲ ေဒါသထြက္ ေအာ္ေငာက္ ဆူပူၿပီး ေခါင္းေဆာင္ပီသေအာင္ ေနေပမဲ့ သူ႔အေပၚဆို ကေလးေလး တစ္ေယာက္လို ခၽြဲႏြဲ႕တတ္ကာ တစ္ခါတစ္ေလလဲ အရမ္းအားကိုးႏိုင္ေသာ ေယာက်ၤားႀကီး တစ္ေယာက္လို လုပ္ျပတတ္သည္။သူကေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ျပျပ အျပစ္မျမင္ႏိုင္ ပိုၿပီးေတာင္ ခ်စ္လာေသးသည္။စိတ္ေတာ့ အရမ္းပူပန္ရသည္။စကားမွ နားမေထာင္တာကိုေလ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ အႏၲရာယ္ၾကားေတြ ဝင္တိုး သူ႔မွာ အေနာက္က လိုက္ရ တားဆီးရ ကာကြယ္ရ သူ ေဒါသထြက္လာရင္ ကေလးေလးလို သူ႔ကိုခၽြဲ ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ အဲဒါနဲ႔ပဲ သူ႔မွာ စိတ္ေျပရခဲ့ေပါင္းလည္း မနည္းခဲ့ပါ။
အခုပဲ ၾကည့္ ေမွာ္ရတနာေတြကို မထိပါနဲ႔ စြမ္းအားေတြကိုမသံုးပါနဲ႔ တိရွင္းလူသားေတြနဲ႔ အေပးအယူမလုပ္ပါနဲ႔ သူလာတာကို ေစာင့္ပါဆိုတာကို နားမေထာင္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးသြားၿပီ။သူ႔မွာ Yunlan ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ အေျပးလာခဲ့တာေတာင္ အခ်ိန္မမွီလိုက္။ေမွာ္ရတနာကို ထိကိုင္ၿပီး သံုးဆြဲၿပီးသြားၿပီ။သူ အရမ္းစိတ္ဆိုးရသည္။သူ Yunlan ရဲ႕ ဆံခ်ည္တစ္မွ်ဥ္ေတာင္ ထိခိုက္သြားတာ မလိုခ်င္။အရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ခ်စ္လာရတာ နည္းနည္းေလးေတာင္ Yunlan ကို သူ အထိအခိုက္မခံႏိုင္ေပ။ဒါကိုလဲ သိသိရက္နဲ႔ စကားနားမေထာင္တာေလာက္ သူစိတ္ဆိုးတာ မရွိ။ အခုလည္းၾကည့္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီး သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့ မလံုမလဲ အျပံဳးေလးနဲ႔ ေရာက္လာၿပီးလားလို႔ ေမးလာတယ္ေလ။သူကေတာ့ ဘာမွကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္။ေလာင္ခ်ဴ သူ႔ကို စကားလွမ္းေျပာတာကို လည္း ဂ႐ုုမစိုက္ႏိုင္။သူသိတာ တစ္ခုတည္း သူ Yunlan ကို အရမ္းစိတ္ဆိုးေနတာကိုပဲ သူ Yunlan ဆီေလွ်ာက္သြားကာ လက္ကို လွမ္းဆြဲၿပီး ငါတို႔စကားေျပာရေအာင္ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့ ဆိုကာ အတင္းဆြဲၿပီး လူမရွိတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲကို ဆြဲေခၚလာမိေတာ့သည္။
သူ Yunlan ကို နံရံကို တြန္းလိုက္ၿပီး နံရံနဲ႔ သူ႔ကိုယ္ၾကားမွာ ေခ်ာင္ပိတ္ထားကာ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ သူ႔ကို မ်က္လံုးျပဴးေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနေသာ Yunlan ကို စိတ္ဆိုးစြာနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ မႀကိဳက္တာေတြ တားျမစ္ထားတာေတြခ်ည္းဂလုပ္ထားတယ္ေလ။သူ႔စိတ္ကို သူမထိန္းႏိုင္ တစ္ခ်က္ေလာက္ ဆြဲထိုးပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ဒါေပမဲ့ မလုပ္ရက္ သူ႔လက္ကို လႊဲလိုက္ေပမဲ့ Yunlan ကို မလုပ္ရက္ပဲ သူ႔အသားကို နာေအာင္သာ Yunlan ပါးျပင္နားက နံရံကို ဆြဲထိုးလိုက္မိေတာ့သည္။သူု႔ကို မ်က္လံုးေလး ျပဴးၿပီး အံ့ၾသစြာႏွင့္ Yunlan က ၾကည့္ၿပီး သူ႔နံမည္ကို ေခၚကာ စိုးရိမ္တႀကီး ျဖစ္လာေတာ့သည္။ သူကေတာ့ စိတ္အလြန္ဆိုးေနတာပဲ သိေတာ့သည္။