hoofdstuk 6

169 13 1
                                    

Kims pov.

Ik hoor stemmen. Dan merk ik dat ik op een.klamme vloer lig in een donkere kamer met 1 klein raampje. mn handen en mn voeten zitten vastgebonden met een touw. Ik hoor nogsteeds de stemmen van 3 jongens ze maken ruzie. Ik kan het gesprek van de jongens niet volgen. Ik heb bonkende hoofdpijn.

Na ongeveer 15 minuten gaat er een deur open. Ik doe net alsof ik nog niet wakker ben. "doe maar niet alsof je nog nieg wakker bent. Heb je net zien rond kijken" zegt de man... Nouja ik schat hem 18... op een rustige en lieve toon. Ik open voorzichtig mn ogen. Er staat een stiekem knappe jongen voor me. Bruin haar en diep blauwe ogen. Ik kijk hem bang aan. "rustig maar ik doe je niks" zegt hij kalm. Terwijl hij het raampje op een kiertje zet. Hij komt op me afgelopen en gaat op de grond zitten tegenover me. Ik krijg angstig naar achter. Dat gaat alleen niet zo soepel doordat mn handen en voeten nog vastzitten. hij kijkt me medelevend aan. "wacht maar" zegt hij en loopt de kamer uit. Inmiddels zit ik met mn rug tegen de muur en trek mn knieën op. Ik leg mn hoofd op mijn benen en begin zacht te snikken.

Na een tijdje hoor ik de deur weer open gaan. Ik kijk niet op. Ik hoor aan de manier van lopen dat het niet de jongen is van net. Ik hoor de voetstappen richting mijn kant komen. Ik durf niet te kijken.

Ik word opgetild aan mn handen. Die nogsteeds vastgebonden zitten. Ik sta heel ongemakkelijk. Ik word zowat meegesleept aan het touw van mijn handen door een lange gang. Ik word steeds banger.

don't love me!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu