don't love me!

hoofdstuk 7

Ambers pov.

Ik weet niet wat ik moet doen. Ik besluit naar het onbekende nunmer een appje te sturen.

Wat wil je van me?

Na een tijdje heb ik nogsteeds geen reactie. Zal het iets te maken hebben met mijn geheim?

Een van de ontvoerders pov.

Ik loop van het meisje weg de kamer uit om een mes te pakken. Toen ze naar achter kroop om te vluchten zag ik dat ze nog vastgebonden zat. Ik vind dat zo'n onzin dus wil het touw los maken.  Als ik terug kom zie ik dat ze weg is? Ik hoor geschreeuw uit een kamer aan het einde van de gang. Verdomme hij had gezegd dat hij haar niet zou gaan martelen! Ik ren op mn snelst naar de kamer toe.

De deur zit natuurlijk op slot. Het enige wat ik kan doen is afwachten.  Ik hoor allemaal geschreeuw en bonken. Af en toe een harde klap die duidelijk aan haar uitgedeeld. De deur vliegt open en schrik van de blik in busters ogen. Ze staan vol woede. "haal die slet hier weg en breng haar naar de kamer." Zegt buster vol haat. Ik loop de kamer in en krijg tranen in mijn ogen van wat ik aantref. Ik zie haar buiten westen op de grond liggen met een hoop rode plekken die waarschijnlijk blauwe plekken worden. En een paar sneeën in haar gezicht . Ook heeft de geen topje meer aan.

Ik til haar voorzichtig op en breng haar naar de kamer toe. Ik besluit om bij haar te blijven tot ze weer waker is. Ik voel zo met haar mee.  Dan hoor ik een kreun. ze opend voorzichtig haar ogen. "heee gaat het een beetje?" Vraag ik voorzichtig. "doe me alsjeblieft geen pijn" huild ze. "heee ssssst, ik doe je niks." Ze kijkt me aan en dan naar het mes. Ik volg haar blik en snap waarom ze zo bang is. "nee nee, ik doe niks ik ging dat mes halen om de touwen los te snijden. Maar toen ik terug kwam was je weg"  ik ga rustig dichter tegen haar aan zitten. Ze schrikt. Ik kijk haar recht in der ogen en ik merk dat ze kalmeerd. "waarom willen jullie mij?" Vraagt ze na een tijdje. Ik weet niet wat ik moet reageren want waarschijnlijk weet ze het geheim van amber niet. "Je was op het verkeerde rijdstip op de verkeerder plaats. " reageer ik maar.  Ze zwijgt. "hoelang moet ik hier zitten?" Vraagt ze dan. "ik heb geen idee" ze begint gelijk weer te snikken. "nee nee niet huilen  ik bescherm je!" Ze kijkt me aan en ik zie in haar ogen dat ze me geloofd. Dan zie ik dat ze nog steeds geen topje aanheeft. "ik ga even nieuwe kleding voor je pakken, ik ben zo terug." Zonder op reactie te wachten loop ik weg. Waarom doet buster zo tegen haar. Ik weet de rede dat wij dit moeten doen van buster geeneens.  Eerst even kleding voor... Ik weet haar naam niet.. Ik kan geen vrouwen kleding vinden. dam pak ik maar een joggingbroek en een t shirt van mezelf. Ik weet niet waarom maar ik heb echt medelijden met haar.